مدلسازی سه بعدی گونه های سنگی با استفاده از ادغام داده های مغزه، نگار و لرزه ای، مطالعه موردی یکی ازمخازن کربناته جنوب ایران

تعیین گونه های سنگی ، فرآیند اختصاص خواص مخزن به رخسارهذهای زمین شناسی است و یک گونه سنگی تعیین شده دارای خواص زمین شناسی و مخزنی مشابه و حدودا یکسان است. امروزه روش های بسیار مختلفی برای تعیین گونه های سنگی پیشنهاد شده و توسعه یافته است. برخی از این روش ها عمدتا بر جنبه های زمین شناسی (پتروگرافی) تاکید دارد که از آن جمله می توان به روش رخساره حفرات و روش لوسیا اشاره کرد که از ویژگی های سنگ شناسی در کنار تخلخل و تراوایی استفاده می کند. روش های پتروفیزیکی تعیین گونه های سنگی غالبا بر اساس داده های تخلخل و تراوایی (K/Ø) و فشار موئینگی (PC) است. از ساده ترین این روش ها، نمودار تخلخل در مقابل تراوایی و تعیین حد برش است. از مهمترین و کاربردی ترین این روش ها، تعیین گونه های سنگی به روش شاخص منطقه جریان می باشد. همچنین معادلات مختلفی مانند وینلند-پیتمن (R۳۵) و تابع جی-لورت در این زمینه وجود دارد که از روش های بسیار معتبر در تعیین گونه های سنگی می باشد. در این مطالعه، با استفاده از مهم ترین و کارا ترین روش های تعیین گونه های سنگی اعم از روش های مبتنی بر تخلخل، شاخص منطقه جریان، شاخص تغییر یافته منطقه جریان، شاخص وینلند-پیتمن و لگاریتم های آنها و اعمال روش-های مذکور بر روی داده های مغزه، نگار چاه و لرزه ای، به تعیین گونه های سنگی در سه بعد در کل میدان مورد بررسی پرداخته ایم و با مقایسه ضرایب همبستگی پی بردیم که روش شاخص منطقه جریان دارای بیشترین دقت و کارایی می باشد.

Keywords:

تعیین گونه های سنگی , خواص مخزنی , شاخص منطقه جریان , داده های مغزه