فرناز رادمهر - دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
جهانگیر کرمی - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی برذهن­آگاهی برسبک­ های اسنادی دانشجویان دختر مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش حاضر نیمه­­ آزمایشی با طرح  پیش ­آزمون- پس ­آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ابتدا با آزمون غربالگری، ۴۱۰نفر ازدانشجویان دختر، پرسشنامه افسردگی راتکمیل نمودند. از آن­هایی که یک انحراف معیار بالاتر ازمیانگین گروه را کسب کردند،  مصاحبه بالینی ساختار یافته به عمل آمد. سپس ۲۴نفر که دارای افسردگی اساسی و ملاک های ورود بودند، به طور تصادفی در دو گروه ۱۲نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه ­گیری، پرسشنامه­ های افسردگی بک- II و سبک اسناد سلیگمن و سینگ بود. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۲ساعته، به صورت گروهی تحت مداخله شناخت درمانی مبتنی برذهن­ آگاهی قرار گرفت. درپایان مداخله، پس ­آزمون و ۲ماه بعد ازمداخله، پیگیری برروی دوگروه آزمایش و کنترل انجام شد. تحلیل داده­ ها با اجرای آزمون­ های تحلیل کوواریانس تک­ متغیره و چندمتغیره صورت گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن ­آگاهی به ­طور معنی ­داری موجب افزایش سبک اسنادی رویدادها با پیامد خوب و کاهش سبک اسنادی رویدادها با پیامد بد شد. این نتایج درمرحله پیگیری پایدار بود. باتوجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می­شود، برای کاهش میزان سبک اسنادی بدبینانه وافزایش سبک اسنادی خوش­بینانه دانشجویان دختر مبتلا به افسردگی اساسی از مداخله شناخت­ درمانی مبتنی بر ذهن­ آگاهی بهره برند.

افسردگی اساسی, شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی, دانشجویان, سبک های اسناد