معصومه سبطی - گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
شهرام لک - گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

به منظور بررسی اثر مدت و ترکیب پرایمینگ بر مهم ترین شاخص های فیزیولوژیکی و عملکرد گندم رقم مهرگان، تحقیقی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ در شهرستان خرمشهر اجرا شد. تیمارها شامل مدت پرایمینگ بذر در سه سطح(شامل دو، چهار و شش ساعت) و انواع پرایمینگ در چهار سطح(شامل هیدروپرایمینگ(آب مقطر)، پرایمینگ هورمونی اسیدسالیسیلیک با غلظت ۵۰ پی-پی ام، پرایمینگ هورمونی اسیدجیبرلیک با غلظت ۱۰۰ پی پی ام و آب لوله کشی شهری(شاهد)) بودند. برهم کنش مدت و ترکیب پرایمینگ بذر اثر معنی داری بر تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه داشت. بیشترین عملکرد دانه در تیمار خیساندن بذر به مدت شش ساعت در ترکیبات هورمونی(با میانگین ۰۲/۴۴۵ گرم در مترمربع) و کمترین عملکرد دانه(با میانگین ۴۱/۳۲۲ گرم در مترمربع) به تیمار خیساندن بذر به مدت دو ساعت در آب معمولی تعلق داشت. به طور کلی پرایم کردن مزرعه ای بذر گندم با ترکیبات هورمونی(جیبرلیک و سالیسیلیک اسید) به مدت شش ساعت می تواند در افزایش شاخص های فیزیولوژیکی و عملکرد گندم موثر باشد و گیاه واکنش بیشتری نسبت به سایر تیمارهای اعمال شده نشان دهد.

پرایمینگ, سالیسیلیک اسید, جیبرلیک اسید, شاخص های فیزیولوژیک, عملکرد دانه