عارف فاتحی - دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات- سنندج- دانشگاه آزاد اسلامی- سنندج- ایران
بابک پاساری - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات- سنندج- دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج- ایران
اسعد رخزادی - گروه زراعت، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

آبیاری با آب مغناطیسی عملکرد گیاهان را از طریق افزایش حلالیت و قابلیت دسترسی به عناصر غذایی موجود در خاک افزایش می دهد. محلول پاشی متانول نیز به عنوان یک منبع تامین کننده گاز دی اکسید کربن که غلظت این گاز را در اطراف کانوپی گیاه افزایش می دهد، میزان فتوسنتز و در نتیجه عملکرد گیاهان را افزایش می دهد. این آزمایش به منظور ارزیابی واکنش سویا تحت تاثیر کاربرد آب مغناطیسی و محلول پاشی متانول در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، طی دو سال زراعی متوالی (۱۳۹۶ - ۱۳۹۵) صورت گرفت. آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. شدت های مختلف آب مغناطیسی (صفر، چهار، هشت، ۱۲ میلی تسلا) در کرت اصلی و محلول پاشی غلظت های مختلف متانول (شاهد: آب مقطر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد حجمی) در کرت فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار آب مغناطیسی ارتفاع اولین شاخه جانبی را به طور معنی داری کاهش داد در صورتی که عملکرد دانه، بیوماس، عملکرد روغن و پروتئین افزایش معنی داری یافتند. عملکرد دانه تحت تاثیر آب مغناطیسی با شدت چهار، هشت و ۱۲ میلی تسلا در مقایسه با شاهد به ترتیب، ۵۶/۴۵، ۰۵/۷۰ و ۱۹/۷۲ درصد افزایش نشان داد. همچنین همه صفات مورد بررسی تحت تاثیر برهمکنش سال در محلول پاشی متانول معنی دار شدند، برهمکنش آب مغناطیسی در محلول پاشی نیز در برخی صفات معنی دار گردید. بر اساس نتایج برهمکنش، برتری صفات در سال دوم آزمایش و تحت تاثیر آب مغناطیسی با شدت هشت و ۱۲ میلی تسلا و محلول پاشی۲۰ درصد حجمی متانول مشهود بود.

آب مغناطیسی, سویا, عملکرد, متانول