مریم فرهی نیا - کارشناس ارشد دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان،اصفهان، ای
محمد ذره بینی - استادیار دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان،اصفهان، ایران
محمد مرشد - دانشیار دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان،اصفهان، ایران

در این تحقیق با استفاده از الیاف بریده پلی پروپیلن و روش سوزن زنی ژئوتکستایلهایی بی بافت باگرم برمتر مربع و تراکم پانچ متفاوت تولید شد. خصوصیات مکانیکی و ابعادی ژئوتکستایلهای تولید شده، پس از عملیات کالندر حرارتی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد این عملیات تکمیلی منجر به کاهش ضخامت و افزایش استحکام ژئوتکستایلها شده است. ایجاد پیوندهای حرارتی نقطه ای باعث تقویت استحکام اولیه منسوج که ناشی از الیاف درگیر شده و گره خورده در اثر عملیات سوزن زنی است، می گردد. کاهش استحکام منسوج در صورت استفاده از فشار کالندری که بیشتر از مقدار بهینه بوده و در نهایت از بین رفتن خصوصیات مورد نیاز یک منسوج از دیگر مواردیست که به آن اشاره شده است. کسب خصوصیات مورد نظر و صرفه جویی در مصرف الیاف با انتخاب پارامترهای مناسب جهت تولید ژئوتکستایل و انجام عملیات تکمیلی کالندر حرارتی نتیجه گیری نهایی این تحقیق می باشد

ژئوتکستایل ، پلی پروپیلن ، خواص مکانیکی ، عملیات کالندر