امیر صفاری - دانشیار ژئومورفولوژی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
حمید گنجائیان - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
زهرا حیدری - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه، تهران، ایران.
مژده فریدونی کردستانی - کارشناس ارشد هیدروژئومورفولوژی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

چکیده در ایران آب بسیاری از شهرها خصوصا مناطق غربی از طریق منابع کارست تامین می شود. بر این اساس در تحقیق حاضر به ارزیابی توسعه فرایندها و آبخوان­های کارستیک در حوضه­ ی قره ­سو پرداخته شده است. این تحقیق مبتنی بر روش­های میدانی، ابزاری و کتابخانه­ای است که به منظور تعیین مناطق کارستیک توسعه­یافته در حوضه­ ی قره­ سو از ۸ عامل: سنگ­ شناسی، گسل، شیب توپوگرافی، جهت­شیب، ارتفاع، رودخانه، بارش و اقلیم (دما و رطوبت) استفاده شده است. برای این منظور ابتدا با استفاده از روش نرم­افزاری (ARC GIS و IDRISI) اقدام به تهیه­ی لایه­های اطلاعاتی شده است. پس از تهیه­ی لایه­ های اطلاعاتی، این لایه­ ها بر اساس نظر کارشناسان وزن­دهی و سپس با استفاده از مدل ANP استانداردسازی شده­اند، سپس با استفاده از دو مدل منطق فازی و میانگین گیری وزن­دار ترتیبی نقشه­هایی نهایی حاصل شده است. بر پایه نتایج حاصل از عوامل موثر در توسعه یافتگی کارست، حوضه­ی مورد مطالعه از نظر میزان توسعه­یافتگی به ۵ طبقه­ی زیاد، نسبتا زیاد، متوسط، کم و خیلی کم تقسیم شده است. با توجه به اینکه در روش منطق فازی و میانگین­گیری وزن­دار ترتیبی (OWA) اختلاف­هایی در تلفیق و ترکیب لایه­های اطلاعاتی وجود دارد، نتایج نهایی دارای اختلافاتی از نظر وسعت طبقات هستند به طوری که در روش OWA به دلیل این­که تعدیل بیش­تری صورت می­گیرد اختلاف طبقات کم­تر از روش منطق فازی است اما روند کلی میزان توسعه­یافتگی در هر دو روش تقریبا منطبق بر هم است و میزان توسعه­یافتگی از شمال و شمال شرق به سمت جنوب و جنوب غرب کاهش می­باید.

کلمات کلیدی: حوضه ی قره سو, مدل فازی, مدل OWA, مدل ANP