مهدی حسنلو - دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
میثم جمشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروگرافی دانشکده ی مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمدتقی ستاری - استادیار گروه مهندسی­ آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز، ایران.

چکیده شوری آب مشخص کننده­ی پراکندگی حیات جانوری و گیاهی در دریاچه­ها، دریاها و اقیانوس­هاست. در این مقاله با مطالعه بازتابش از سطح آب، شاخص­های شوری و همچنین داده­های میدانی نقشه­ی شوری دریاچه­ی ارومیه تهیه گردید. سپس مدل­سازی شوری این دریاچه با استفاده از رگرسیون بردار پشتیبان و تصاویر لندست-۸ انجام گردید. جهت انتخاب ویژگی­های مناسب از میان هفده ویژگی ورودی اولیه­ی مدل از دو الگوریتم ژنتیک و انتخاب ویژگی ترتیبی به کمک نرم­افزار متلب استفاده شد. در نهایت میزان شوری آب دریاچه­ی ارومیه با خطا و دقت نسبتا مناسبی تخمین گردید. به­طوری­که مدل رگرسیون بردار پشتیبان با تمام ویژگی­ها با RMSE=۲۴.۵۵psu و R۲=۴۱%، مدل رگرسیون ­بردار پشتیبان مبتنی بر الگوریتم ژنتیک با RMSE=۲۱.۹۷psu و R۲=۵۴% و مدل رگرسیون ­بردار پشتیبان مبتنی بر انتخاب ویژگی ترتیبی با مقادیر RMSE=۲۱.۹۳psu و R۲=۵۳% توانستند میزان شوری دریاچه­ی ارومیه را تخمین بزنند.

کلمات کلیدی: شوری آب, تصاویر لندست-۸, رگرسیون بردار پشتیبان, الگوریتم ژنتیک