ارزیابی واکنش عملکرد کینوا به کمپوست بقایای نیشکر و تلقیح قارچTrichoderma asperelloides ‎ و باکتریBacillus subtilis ‎

اهداف: بررسی تاثیر کمپوست بقایای نیشکر، تلقیح قارچ تریکودرما و باکتری باسیلوس بر ویژگی های زراعی و عملکرد کینوا که از نظر ارزش غذایی و تحمل شراسط نامناسب محیطی دارای ارزش است، هدف این پژوهش می باشد.مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال زراعی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ اجرا گردید. عوامل آزمایشی شامل مقدار مصرف کمپوست بقایای نیشکر در پنج سطح (صفر، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ تن در هکتار) و کود زیستی در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح Trichoderma asperelloides و تلقیح Bacillus subtilis ‎) بود. یافته ها: بیشترین عملکرد بیولوژیک از تیمار تلقیح قارچ تریکودرما به مقدار ۵۱۵۲ کیلوگرم در هکتار و کمترین آن از تیمار عدم تلقیح به میزان ۴۲۳۴ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. در رابطه با اثر مصرف کمپوست بقایای نیشکر، بیشترین عملکرد بیولوژیک از تیمار مصرف ۳۰ تن در هکتار کمپوست بدست آمد. تلقیح قارچ تریکودرما و باکتری باسیلوس عملکرد دانه را به ترتیب ۲۷ و ۱۹ درصد نسبت به عدم تلقیح افزایش داد. حداکثر عملکرد دانه از تیمارهای ۲۰ و ۳۰ تن در هکتار به مقادیر به ترتیب ۱۹۱۶ و ۱۹۱۳ کیلوگرم در هکتار بدست آمد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، مصرف ۲۰ تن از این کود آلی برای دستیابی به حداکثر عملکرد دانه کینوا توصیه می شود. همچنین تلقیح قارچ تریکودرما و باکتری باسیلوس به ویژه تریکودرما برای بهبود رشد و عملکرد کینوا پیشنهاد می گردد.

Keywords:

شاخص برداشت , کود آلی , کود زیستی , گیاه زراعی , عملکرد دانه