محمد عدلی پور - فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
حمید حسن پور - فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
فریبرز زارع نهندی - علوم باغبانی – میوه کاری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ناصر علی اصغرزاد - بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
عباس عبدالهی - علوم باغبانی – میوه کاری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده اهداف: گلابی یکی از مهم ترین درختان میوه مناطق معتدله و جزء درختان حساس به شوری است. پژوهش ها نشان داده است که استفاده از قارچ اندوفیت Piriformospora indica اثرات منفی تنش شوری را در گیاهان کاهش داده و ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی آن ها را بهبود می بخشد.   مواد و روش ها: در پژوهش حاضر، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار، روی پایه های گلابی پیرودوارف در گلدان اجرا شد. فاکتور اول، شامل دو سطح قارچ P. indica (تلقیح و عدم تلقیح) و فاکتور دوم، چهار سطح شوری حاصل از کلرید سدیم در خاک (۷/۱، ۳، ۵/۴ و ۶ دسی زیمنس بر متر) بود که پس از تلقیح قارچ با ریشه گیاهان، اعمال گردید.   یافته ها: نتایج نشان داد اثر متقابل شوری × قارچ بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی، میزان کلروفیل کل (۰۵/۰ P<)، میزان رشد قطری سرشاخه، نشت یونی، پرولین، قند های محلول، آنزیم های پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز و درصد کلنیزه شدن ریشه (۰۱/۰ P<) معنی دار بود. در بالاترین سطح شوری (۶ دسی زیمنس بر متر) تلقیح قارچ باعث افزایش نسبت سطح بر وزن خشک ریشه (۸۱/۳۸ %)، رشد قطری سرشاخه (۱۴/۳۱ %)، میزان کلروفیل کل (۷۲/۲۷ %)، آنزیم پراکسیداز (۱۰۰ %)، پلی فنل اکسیداز (۵/۶۲ %) و درصد کلنیزه شدن ریشه (۱۰۰ %) و کاهش در میزان نشت یونی (۳۴/۱۹ %)، پرولین (۳۴/۱۰ %) و میزان قند های محلول (۷۷/۸ %) در مقایسه با گیاهان شاهد بدون تلقیح شده است.   نتیجه گیری: بطور کلی نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که همزیستی P. indica، می تواند اثرات مخرب شوری را در این رقم گلابی تعدیل نماید.

واژه های کلیدی: قارچ اندوفیت, کلروفیل, گلابی, محتوای نسبی آب برگ, نشت یونی