ارزیابی میانگین گیری متحرک بر مطالعات سازگاری زیتون(Olea europaea L.)

چکیده اهداف: این تحقیق به منظور بررسی تاثیر میانگین گیری متحرک، از عملکرد زیتون، حذف اثر سال آوری و خالص سازی داده ها جهت مطالعه ی سازگاری برخی ژنوتیپ های زیتون انجام شده است.   مواد و روش ها: جهت دستیابی به اهداف، از ۱۰۰ ژنوتیپ و رقم طی ۶ سال باغی، از سال۱۳۹۱تا ۱۳۹۶، کاشته شده در ایستگاه تحقیقاتی طارم  استان زنجان استفاده شده است. این آزمایش بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. پس از جمع آوری داده های عملکرد بر اساس کیلوگرم/درخت، به منظور تصحیح داده ها به وسیله روش میانگین گیری متحرک و حذف اختلال ناشی از اثر ژنوتیپی سال آوری، به ترتیب تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس داده های اصلی و تصحیح شده، انجام شد.   یافته ها: نتایج نشان دادند، که سهم جزء محیطی واریانس کل برای داده های تصحیح شده از۷۴/۳۵ درصد به ۶۱/۱۹ درصد کاهش یافته است. همچنین مقدار جزء وراثت پذیر از ۰۲/۱۵ به ۵۱/۳۸ درصد افزایش یافته است. آزمون –t استیودنت جفت شده روی جفت سال های متناظر وجود اختلاف قابل ملاحظه ی بین میانگین داده های اصلی و تصحیح شده را تایید نمود. با استفاده از ضریب تغییرات ژنوتیپی و میانگین عملکرد مشخص گردید که حداقل دو ژنوتیپ ‘KHBA’ و ‘NO۷’  و رقم مانزانیا مشمول تغییر وضعیت سازگاری برای دو نوع داده می باشند. همچنین با توجه به هشت پارامتر سازگاری محاسبه شده ی دیگر، در غالب حالات جایگاه ژنوتیپ ها با تغییر رتبه همراه بوده است.   نتیجه گیری: در نهایت مشخص شد، دخالت دادن یا حذف اثر درونی سال آوری می تواند به طرز چشمگیری در انتخاب ژنوتیپ سازگار موثر باشد. با توجه به اهمیت حذف اثرات سال آوری در دوره مطالعه، نیاز است تا محاسبات سازگاری برای مواد ژنتیکی آزمایشی، برروی داده های تصحیح شده اعمال گردد تا حقیقت پتانسیل ژنتیکی ژنوتیپ ها برای نمود سازگاری واقعی و وراثت پذیر مشخص گردد

Keywords:

تصحیح داده ها , پارامترهای سازگاری , اثر متقابل ژنوتیپ و محیط , ضریب تغییرات ژنوتیپی , تجزیه مرکب