بهینه سازی مصرف آب مجازی با تاکید بر عدم حتمیت بارندگی و قیمت محصولات زراعی مطالعه موردی: منطقه گهرباران ساری

چکیده اهداف: در مطالعه حاضر با توجه به اهمیت مدیریت مصرف آب مجازی و همچنین لزوم توجه به مسئله عدم حتمیت در بخش کشاورزی، الگوی کشتی در راستای بهینه­سازی مصرف آب مجازی با تاکید بر عدم حتمیت بارندگی و قیمت محصولات برای کشاورزان منطقه گهرباران ساری ارائه شده است.   مواد و روش­ها: به منظور دستیابی به اهداف، از یک مدل برنامه­ریزی ریاضی در شرایط توام با عدم حتمیت با هدف حداقل­سازی مصرف آب مجازی و دستیابی به معادل قطعیت مبتنی بر معیار ارزش معرض خطر دنباله­دار استفاده شده است. برخی از داده­های مورد نیاز نظیر درجه باور کشاورزان به سطوح مختلف قیمت و  بارندگی، از طریق مصاحبه با کشاورزان منطقه مورد مطالعه در سال ۱۳۹۷ جمع­آوری شد. در نهایت گروه­بندی­هایی برای درجه باور و مقیاس زمین کشاورزان صورت گرفت.   یافته­ها: نتایج حاکی از آن بود که الگوی فعلی کشت به لحاظ مصرف آب مجازی و دستیابی به سود مطمئن، بهینه نیست. همچنین مقایسه نتایج بهینه­سازی الگوی کشت در گروه­های مختلف درجه باور نیز حاکی از آن بود که الگوی پیشنهادی در گروه­های قضاوت­های ذهنی حتمی­تر و گروه بزرگ­مقیاس زمین، صرفه­جویی بیشتری را در مصرف آب مجازی نسبت به قضاوت­های غیرحتمی­تر و گروه کوچک ­مقیاس حاصل می­نماید.   نتیجه ­گیری: برمبنای نتایج این تحقیق، کشاورزان منطقه در شرایط توام با عدم حتمیت، آب را به­ صورت بهینه مصرف نمی­کنند که بایستی اقدامات لازم در این زمینه صورت گیرد.

Keywords:

الگوی کشت , آب مجازی , بارندگی , عدم حتمیت , گهرباران