ندا امیری دربان - گروه امور باغبانی و زراعی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
قربان نورمحمدی - گروه امور باغبانی و زراعی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
امیرحسین شیرانی راد - موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
سید محمد جواد میرهادی - گروه امور باغبانی و زراعی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
اسلام مجیدی هروان - گروه امور باغبانی و زراعی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده اهداف: به‎منظور بررسی تاثیر کودهای سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم بر صفات زراعی، عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن کاملینا تحت تنش خشکی، یک آزمایش دو ساله در کرج انجام شد.   مواد و روش‎ها: آزمایش بصورت کرت خرد شده-فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به انجام رسید و رژیم‎های آبیاری شامل آبیاری کامل، قطع آبیاری از مراحل کپسول‎دهی و مرحله گلدهی در کرت‎های اصلی و ترکیب کودهای سولفات آمونیوم (۰، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ کیلوگرم در هکتار) و سولفات پتاسیم (۰، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ کیلوگرم در هکتار) در کرت‎های فرعی قرار گرفتند.   یافته‎ها: تعداد کپسول در بوته، طول کپسول، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد و عملکرد روغن تحت تاثیر برهمکنش آبیاری × سولفات پتاسیم × سولفات آمونیوم قرار گرفتند. نتایج نشان داد عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن دانه در شرایط قطع آبیاری از مرحله کپسول‎دهی به ترتیب ۴۶، ۵/۸ و ۲/۵۱ درصد، و از مرحله گلدهی ۵۱، ۷/۱۸ و ۷/۷۸ درصد نسبت به آبیاری کامل کاهش یافتند. در بین تیمارهای کودی بیشترین عملکرد دانه، محتوای روغن و عملکرد روغن به ترتیب با میانگین ۱۹۵۰ کیلوگرم در هکتار، ۸/۳۱ درصد و ۶۴۳ کیلوگرم در هکتار متعلق به کاربرد ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم+۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات آمونیم بود.   نتیجه‎گیری: بطور کلی، برای دستیابی به بیشترین عملکرد دانه و روغن کاملینا، بهتر است کشت در شرایط آبیاری کامل با کاربرد سولفات پتاسیم (۷۵ کیلوگرم در هکتار) بعلاوه سولفات آمونیوم (۷۵ کیلوگرم در هکتار) انجام شود.

اجزای عملکرد, دانه روغنی, قطع آبیاری, کوددهی, گوگرد