تاثیر برخی گونه های قارچ تریکودرما و میکوریز بر ویژگی های رشدی و عملکرد دانه شوید (Anethum graveolens L.) در شرایط گلخانه ای

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 129

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SUST-30-1_012

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

Abstract:

کشت گیاهان دارویی و معطر همانند شوید از دیرباز دارای جایگاه ویژه ای بوده است. از طرفی، سیستم های کشاورزی اکولوژیک و کم نهاده می توانند باعث توسعه کشاورزی پایدار و حفظ سلامت محیط زیست گردند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد شوید در شرایط گلخانه ای با استفاده از چندین گونه از قارچ های میکوریز و تریکودرما و نیز مقایسه برخی خصوصیات مورفولوژیک و اجزای عملکرد دانه این گیاه انجام شد. به همین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. برای انجام این آزمایش، ریشه دو گونه شوید محلی تبریز و رقم لانگ ایلند ماموت با مایه تلقیح تهیه شده از جدایه های دو گونه قارچ تریکودرما Trichoderma harzianum Na-۱ac) و(T. longibrachiatum BZ۴-۴ و دو گونه قارچ میکوریز Glomus intraradices) و(G. versiforme  تیمار شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که اثر قارچ بر وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک ریشه، شاخص کلروفیل، و درصد کلونیزاسیون معنی دار بود. همچنین اثرات رقم و قارچ بر ارتفاع گیاه، تعداد چترک در چتر، عملکرد دانه در تک بوته، و تعداد شاخه فرعی در تک بوته به صورت معنی دار باعث افزایش این شاخصه ها شد. اثرات متقابل رقم × قارچ نیز بر تعداد شاخه فرعی در تک بوته و عملکرد دانه در تک بوته معنی دار بود و باعث افزایش آنها گردید. همچنین نتایج مقایسه میانگین بین دو گونه قارچ میکوریز نشان داد که درصد کلونیزاسیون قارچ G.intraradices بطور معنی دار بیشتر از درصد کلونیزاسیون در قارچ G. versiforme  بود. حالت اندوفیتی قارچ تریکودرما و پیشرفت قارچ در بافت های مختلف گیاه، فقط در بخش ریشه گیاه شوید مشاهده شد. همچنین نتایج مقایسه دو جنس قارچ در مورد بیشتر صفات نشان دهنده اختلاف معنی دار بین آنها بود و قارچ جنس Trichoderma از نظر بیشتر صفات اندازه گیری شده برتر از جنس Glomus بود. در نهایت نتایج مشخص کرد که استفاده از قارچ های تریکودرما و میکوریز در مقاسیه با شاهد می تواند ابزار موثری برای افزایش صفات رشدی باشد، و کاربرد قارچ تریکودرما به شکل موثرتری به عنوان یک روش طبیعی جهت بهبود رشد در گیاه شوید را ارایه نماید.

Authors

حسین هاتف هریس

گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

سعید زهتاب سلماسی

گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مهدی ارزنلو

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Alexandru M, Lazar D, Ene M and Sesan TE. ۲۰۱۳. ...
  • Augé RM. ۲۰۰۱. Water relations, drought and vesicular-arbuscular mycorrhizal symbiosis. ...
  • Bailey BA, Lumsden RD. ۱۹۹۸. Direct effects of Trichoderma and ...
  • Benitez T, Rincon AM, Limon MC and Codon AC. ۲۰۰۴. ...
  • Brundrett MC, Piche Y and Peterson RL. ۱۹۸۴. A new ...
  • Cardoso EJBN, Nogueira M and Zangaro W. ۲۰۱۷. Importance of ...
  • Contreras-Cornejo HA, Macias-Rodriguez L, Cortes-Penagos C and Lopez-Bucio J. ۲۰۰۹. ...
  • Das M, Jakkula V and Adholeya A. ۲۰۱۷. Role of ...
  • Demir S. ۲۰۰۴. Influence of arbuscular mycorrhiza on some physiological ...
  • Druege U, Baltruschat H and Franken P. ۲۰۰۷. Piriformospora indicapromotes ...
  • Elander K, Mukherji R, ۱۹۹۲. Fungal biotechnology, in: Handbook of ...
  • Esmaielpour B, Jalilvand P and Hadian J. ۲۰۱۳. Effects of ...
  • Fletcher RA, Gilley A, Sankhla N and Davis TD. ۲۰۰۰. ...
  • Ghassemi Golezani K and Dalil B. ۲۰۱۱. Seed Germination and ...
  • Gholami A and Koocheki A. ۲۰۰۱. Mycorrhiza in Sustainable Agriculture ...
  • Giovannetti M and Mosse B. ۱۹۸۰. An evalution of techniques ...
  • Giri B and Mukerji KG. ۲۰۰۴. Mycorrhizal inoculant alleviates salt ...
  • Gupta ML, Prasad A, Ram M and Kumar S. ۲۰۰۲. ...
  • Gyaneshwar P, Naresh Kumar G and Parekh LJ. And Poole, ...
  • Harman GE, Howell CR, Viterbo A, Chet I and Lorito ...
  • Hoareau L and Dasilva EJ. ۱۹۹۹. Medicinal plants: A reemerging ...
  • Inbar J, Abramsky M, Cohen D and Chet I.۱۹۹۴. Plant ...
  • James B, Rodel D, Lorettu U, Reynaldo E and Tariq ...
  • Joshee N, Mentreddy SR and Yadav K. ۲۰۰۷. Mycorrhizal fungi ...
  • Kapoor R, Giri B and Mukerji G. ۲۰۰۱.Mycorrhization of coriander ...
  • Kapoor R, Giri B and Mukerji KG. ۲۰۰۲. Glomus macrocarpum: ...
  • Khalvati MA, Mzafar A and Schmidhalter U. ۲۰۰۵. Quantification of ...
  • Khavazi K and Malakouti, M.J. ۲۰۰۲. Necessity for the production ...
  • Mishra KK, Dwivedi S and Pandre PK. ۲۰۱۴. Evaluation of ...
  • Moradi R. ۲۰۰۹. Effect of biological and inorganic fertilizers on ...
  • Mukerji KG and Chamola BP. ۲۰۰۳. Compendium of mycorrhizal research. ...
  • Nagaraju A, Sudisha J, Murthy SM and Ito SI. ۲۰۱۲. ...
  • Okhovvat M and Karampour F. ۱۹۹۶. Effect of some isolates ...
  • Ousley MA, Lynch JM and Whipps JM. ۱۹۹۴. Potential of ...
  • Phuwiwat W and Soytong K. ۱۹۹۹. Growth and yield response ...
  • Powell CL and Bagyaraj DJ. ۱۹۸۶. VA mycorrhiza. CRC Press. ...
  • Rajapaskse S and Jr. Miller JC. ۱۹۹۴. Intraspesific variability for ...
  • Sylvia DM. ۱۹۹۹. Vesicular-arbuscular mycorrhiza fungi. In: Methods of soil ...
  • Taekim J, Park IH, HahumYI and Hun YuS. ۲۰۰۱. Crown ...
  • Tasang A and Maum MA. ۱۹۹۹. Mycorrhizal fungi increase salt ...
  • Toussaint JP, Smith FA and Smith SE. ۲۰۰۷. Arbuscular mycorrhizal ...
  • Watanabe N. ۱۹۹۳. Promoting effect of Trichoderma spp. on seed ...
  • Windham MT, Elad Y and Baker R. ۱۹۸۶. A mechanism ...
  • نمایش کامل مراجع