عملکرد علوفه و سودمندی کشت مخلوط تاخیری خلر(Lathyrus sativus L) و غلات یکساله در الگوهای مختلف کشت

به منظور ارزیابی عملکرد علوفه و سودمندی در کشت مخلوط خلر با جو، یولاف و تریتیکاله، آزمایشی در سال های زراعی ۱۳۹۴و ۱۳۹۵ به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردرایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. تیمارها شامل کشت خالص جو، یولاف و تریتیکاله در تراکم مطلوب و کشت مخلوط خلر با هریک از غلات (در مرحله ظهور برگ پرچم) در سه نسبت کشت خلر: غله  ۱۰۰:۲۵، ۱۰۰:۵۰ و ۸۰:۵۰ بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد کل علوفه به تیمارهای ۸۰% یولاف- ۵۰% خلر (۸۴۱۰ کیلوگرم در هکتار) و ۸۰% جو- ۵۰% خلر (۸۰۹۴ کیلوگرم در هکتار) و کمترین میزان آن به کشت خالص خلر (۴۷۵۸ کیلوگرم در هکتار) تعلق داشت. همچنین، بیشترین میزان پروتئین خام از تیمار کشت خالص خلر (۱۵۲ گرم در کیلوگرم ماده خشک) و کمترین آن از تیمار کشت خالص تریتیکاله (۷۷ گرم در کیلوگرم ماده خشک) حاصل شد. نسبت برابری زمین (LER) بر اساس میانگین دو سال به غیراز تیمار۱۰۰% تریتیکاله- ۵۰% خلر، در بقیه تیمارهای مخلوط بیشتر از یک بود که بیانگر سودمندی کشت مخلوط   می باشد. نتایج مربوط به مجموع ارزش نسبی (RVT) نشان داد بیشترین سودمندی اقتصادی از تیمارهای ۸۰% یولاف- ۵۰% خلر (۴۰/۱) و ۸۰% جو- ۵۰% خلر (۳۴/۱) بدست آمد. به طور کلی، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که         می توان الگوهای ۸۰% یولاف- ۵۰% خلر و ۸۰% جو- ۵۰% خلررا به علت دارا بودن عملکرد علوفه خشک، عملکرد پروتئین خام و سودمندی اقتصادی بیشتر، به عنوان مناسترین الگوی کشت مخلوط پیشنهاد نمود.

Keywords:

پروتئین , سودمندی اقتصادی , عملکرد علوفه , لگوم , نسبت برابری زمین (LER)