حنانه مهدی پور - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رحمت عباسی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ارسطو عباسیان - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

به منظور بررسی تاثیر تراکم گیاه پوششی ماش در سرکوب علفهای هرز و عملکرد کنجد، آزمایشی در سال ۱۳۹۴ در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح تراکم ۵، ۱۰ و ۱۵ بوته در متر مربع گیاه پوششی ماش و دو شاهد بدون گیاه پوششی ماش در شرایط عاری و آلوده به علف های هرز بودند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که  تیمارهای مورد بررسی تاثیر معنی داری روی زیست توده ماش، تراکم و زیست توده کل علف های هرز و تمامی صفات بررسی شده کنجد بجز وزن هزار دانه و شاخص برداشت داشت. زیست توده ماش روند افزایش غیرخطی با افزایش تراکم داشت و بالاترین مقدار زیست توده (۶۴۸ گرم در متر مربع) در تراکم ۱۵ بوته در مربع آن بدست آمد. مقایسه میانگین­ها نشان داد که زیست توده کل علفهای هرز در تراکمهای ۵، ۱۰ و ۱۵ بوته در متر مربع ماش نسبت به شاهد بدون گیاه پوششی در شرایط آلوده به علف های هرز، به ترتیب ۸۴، ۸۹ و ۹۰ درصد کاهش یافت. در شرایط بدون گیاه پوششی ماش، تداخل علفهای هرز باعث کاهش ۵۷ درصدی عملکرد دانه کنجد شدند. عملکرد دانه در تیمارهای ۵، ۱۰ و ۱۵ بوته در متر مربع ماش نسبت به تیمار شاهد بدون گیاه پوششی در شرایط تداخل علفهرز ۵۶، ۸۱ و ۹۷ درصد افزایش یافت. بیشترین مقدار محاسبه شده شاخص گیاه پوششی- علف هرز (۵۴/۳) در تیمار تراکم ۱۵ بوته در متر مربع ماش بدست آمد که از نظر کارآیی کنترل علف های هرز در طبقه کنترل کافی قرار گرفت. در راستای اهداف کشاورزی پایدار با کاربرد گیاه پوششی ماش در زراعت کنجد می توان ضمن مدیریت علف های هرز به عملکرد مطلوبی نایل شد.

زیست توده, شاخص گیاه پوششی- علف هرز, عاری از علف هرز, عملکرد دانه, گیاه پوششی