الهام کریمی - کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی،دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران،ایران
مینو کلانتری - کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی، عضو هیات علمی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
زهرا شفیعی - کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سید مهدی طباطبایی - کارشناس ارشد، گروه آمار زیستی، عضو هیات علمی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران،ایران

مقدمه:سکته مغزی یکی از شایع ترین بیماریهای نورولوژیک تهدید کننده زندگی و مهم ترین علت ناتوانی افراد مسن است. بروز آسیب حرکتی در یک اندام فوقانی به عنوان  اصلی ترین عامل وابستگی در فعالیتهای روزمره زندگی به شمار می آید.Action Research Arm Test وقسمت اندام فوقانی آزمون فوگل مایر به منظور ارزیابی عملکرد حرکتی اندام فوقانی بیماران همی پلژی تهیه شده است.هدف این پژوهش بررسی پایایی بین دو آزمونگر این دو آزمون بود. روش بررسی: در این پژوهش که از نوع تحلیلی و اعتبار سنجی می باشد، پس از تهیه وسایل مورد نیاز برای انجام آزمون،آزمونها بر روی ۲۰ نفر از بیماران سکته مغزی ۶۵-۴۰ سال که به شیوه در دسترس از کلینیکهای کاردرمانی و مراکز توانبخشی استان قزوین مطابق معیارهای لازم انتخاب شده بودند توسط دو کاردرمانگر در یک جلسه اجرا گردید.به منظور بررسی پایایی بین دو آزمونگر،ازمونها از روش آماری ضریب همبستگی درون  گروهی(ICC) استفاده شد، از نرم افزارSPSS۱۸ برای آنالیز داده ها استفاده شد و سطح معنی داری ۰۵/۰  در نظر گرفته شد. یافته ها: آزمون ICC که به منظور بررسی پایایی بین دو آزمونگر به کار رفته بود محاسبه و برابر ۹۷۲/۰ARATو ۹۷۷/۰ آزمون فوگل مایربه دست آمد.(۰۵/۰P<) نتیجه گیری:ARATو آزمون فوگل مایر از پایایی بین دو آزمونگر  قابل قبولی برای استفاده در بیماران سکته مغزی برخوردار است. کلید واژه:پایایی بین دو آزمونگر/ARAT/آزمون فوگل مایر/ عملکرد حرکتی اندام فوقانی/سکته مغزی