منصور اسلامی - Assistant Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran
امین گندمکار - MSc student, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran
سید اسماعیل حسینی نژاد - PHD student, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran
وحید جاهدی - MSc student, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran
الهام گندمکار - MSc student, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran

چکیدهمقدمه: مطالعات نشان داده اند که شکستگی استرسی درشت نی یکی از شایع ترین آسیب ها در میان افرادی است که به طور تفریحی و منظم به ورزش دو مشغول می باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دو نوع کفشمختلف بر متغیر های مرتبط با شکستگی استرسی درشت نی حین دویدن بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۲۵مرد جوان سالم(با میانگین سنی ۲۷/۲±۲۱ سال، قد ۳۹/۵±۹۳/۱۷۶ سانتی متر و جرم ۸۴/۸±۳۰/۷۲ کیلوگرم)، در شرایط کفش ناپایدار، کفش کنترل و پابرهنه دویدند و متغیرهای وابسته به آسیب شکستگی استرسی درشت نی شامل حداکثر نیروهای عمودیفعال و غیرفعال و همچنین سرعت بارگذاری نیروی عمودیبا استفاده ازصفحه نیرواندازه گیری و مقایسه شد.یافته ها: سرعت بارگذاری نیروی عمودی ۸۰% در کفش ناپایدار به طور معنی داری بیشتر از کفش کنترل بود(۰۰۱/۰P=). حداکثر نیروی عمودی غیرفعال در کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل (۰۰۰/۰=P) و وضعیت پابرهنه به طور معناداری افزایش یافت (۰۳۹/۰=P). با وجوداین، سرعت بارگذاری نیروی عمودی و حداکثر نیروی عمودی غیرفعال در کفش کنترل به طور معنی داری کمتر از پای برهنه بود(به ترتیب۰۰۱/۰=P و ۰۰۲/۰=P).نتیجه گیری: استفاده از کفش ناپایدار ممکن است دوندگان تفریحی را در معرض خطرات آسیب شکستگی استرسی درشت نی قرار دهد.کلیدواژه ها: کفش ناپایدار دویدن- شکستگی استرسی درشت نی- دوندگان تفریحی