وحید نجاتی - استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
هاجر بهرامی - کارشناس ارشد، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
فاطمه دیبایی - دانشجوی کارشناسی، روان شناسی کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه: آسیب دیداری روی تمام جنبه های رشدی کودک تاثیر می گذارد. هدف از این مطالعه، مقایسه سرعت حرکتی بین کودکان و نوجوانان نابینا و همتایان سالم بود.مواد و روش ها: پژوهش مقطعی- تحلیلی حاضر با روش نمونه گیری در دسترس بر روی ۳۰ دانش آموز نابینا و ۳۰ دانش آموز نیز به عنوان همتایان سالم از مدارس شهر تهران انجام شد. تکلیف ضربه زدن با انگشت به عنوان آزمون عصب روان شناختی، جهت ارزیابی مورد استفاده قرار گرفت. داده های جمع آوری شده به کمک آزمون Independent t تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بین دو گروه از نظر سرعت حرکتی دست راست(۰۰۱/۰ ≥ P)، دست چپ (۰۰۰۱/۰ ≥ P) و هر دو دست (۰۰۰۱/۰ ≥ P) تفاوت معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: وقتی سیستم دیداری آسیب دیده است، مشکلاتی در توانایی حرکتی نیز ظاهر می شود. در ارزیابی بالینی و مداخلات مربوط به گروه های مبتلا به نابینایی، باید به همزمانی آسیب های دیداری و نقص های حرکتی توجه شود.کلید واژه ها: سرعت حرکتی، نابینایی مطلق، آسیب دیداری، یکپارچگی حسی، کودکان و نوجوانان