مریم بینش - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
قربان تقی زاده - مربی، گروه کاردرمانی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
افسون حسنی مهربان - استادیار، گروه کاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
محمد عموزاده خلیلی - دانشیار، گروه آموزشی فیزیوتراپی و کاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان،سمنان، ایران
درسا حامدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
حامد قماشچی - استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی مکانیک و صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، قزوین، ایران

مقدمه: استقلال در تکلیف پویای خم شدن و برداشتن شی از روی زمین اهمیت زیادی در فعالیت های روزمره زندگی دارد. عدم تقارن در تحمل وزن از عوامل موثر در بر هم خوردن تعادل و پایداری وضعیتی در انجام این تکلیف در بیماران همی پارزی (Hemiparesis) به شمار می رود. این مطالعه با هدف، بررسی ارتباط شاخص تقارن با نوسانات وضعیتی در این تکلیف پویا و آزمون های تعادل عملکردی در بیماران همی پارزی مزمن راست و چپ انجام شد. مواد و روش ها: ۶ همی پارزی راست و ۱۱ همی پارزی چپ با نمونه گیری غیر احتمالی ساده در این مطالعه شرکت کردند. تقارن در تحمل وزن توسط ترازو، پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف پویا توسط دستگاه صفحه نیرو و تعادل عملکردی توسط آزمون های Functional Reach و Timed up and go سنجیده شد و به منظور بررسی ارتباط میان متغیرها از ضریب همبستگی Pearson استفاده گردید. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) زمان گذشته از ضایعه بیماران همی پارزی راست و چپ به ترتیب (۰۶/۴۳) ۳۳/۴۹ و (۱۳/۹۱) ۳۶/۷۵ ماه بود. شاخص تقارن همبستگی بالا تا بسیار بالایی (۹۲۵/۰-۸۶۵/۰ = r) با متوسط سرعت نوسانات مرکز فشار در هدف راست- دور و با کل مسیر طی شده نوسانات در تمام هدف های نزدیک و هدف راست- دور در بیماران همی پارزی راست و همبستگی بالایی (۷۱۶/۰- = r) با حداکثر جابجایی قدامی- خلفی نوسانات در هدف چپ- نزدیک در بیماران همی پارزی چپ نشان داد؛ در حالی که هیچ ارتباط معنی داری با حداکثر جابجایی قدامی- خلفی نوسانات در بیماران همی پارزی راست و با حداکثر جابجایی داخلی- خارجی نوسانات در بیماران همی پارزی چپ نداشت. همچنین شاخص تقارن با آزمون Functional Reach در بیماران همی پارزی چپ همبستگی متوسطی (۶۲۳/۰- = r) داشت، اما در بیماران همی پارزی راست هیچ ارتباطی با آزمون های تعادلی نداشت. نتیجه گیری: با توجه به تفاوت ارتباط شاخص تقارن با پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف پویا و آزمون های تعادل عملکردی در بیماران همی پارزی راست و چپ، می توان گفت که این دو گروه از راهکارهای متفاوتی در انجام این تکلیف استفاده می کنند. کلید واژه ها: تقارن در تحمل وزن، تکلیف پویا، تعادل عملکردی، همی پارزی