عباس رحیمی فروشانی - PhD, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Tehran University of Medical SciencesTehran, Iran
هما ناصح - MSc, Rehabilitation management, Alborz rehabilitation clinik, Karaj, Iran

چکیده مقدمه: رضایت شغلی از عوامل مهم افزایش بهره وری، تعلق و دلبستگی کارکنان به محیط کار و افزایش کمیت و کیفیت کار است. بنابراین بررسی این عامل در مشاغل مختلف اهمیت بسیاری دارد.مواد و روش ها: این بررسی از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد. مطالعه در بین کاردرمان گران و گفتاردرمان گران شهرستان کرج انجام گرفته است. از هر گروه ۱۶ نفر به صورت تصادفی پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه رضایت شغلی (JDI) را تکمیل نمودند. روایی و پایایی این پرسشنامه در تحقیقات مشابه داخلی مورد تایید بوده است. یافته ها در نرم افزار SPSS و با آزمونهای ناپارامتریک آنالیز گردید.یافته ها: نمرات رضایت شغلی در کاردرمان گران (۷۶/۰±۳۱/۳) بیشتر از گفتاردرمان گران (۴۵/۰±۸۰/۲) به دست آمد. در گروه گفتاردرمان گران بین رضایت شغلی با سرپرستی، حقوق و ترفیع رابطه معنی دار به دست آمد. در کاردرمان گران رضایت شغلی با ماهیت کار، حقوق، ترفیع و همکاران رابطه معنی دار نشان داد.نتیجه گیری: نمرات به دست آمده در هر دو گروه نشانگر انست که اقدامات اصلاحی ضروری می باشد. اقداماتی برای افزایش امنیت شغلی، بهبود شرایط ارگونومی محیط کار، توسعه شغلی و غنای شغلی می تواند به افزایش رضایت شغلی در این دو گروه کمک نماید.کلیدواژه ها: گفتاردرمان، کاردرمان، رضایت شغلی، کرج، توانبخشی، پرسشنامه JDI