بررسی و تبیین شاخص­های چابکی در صنعت نساجی ایران

در محیط آشفته ای (نامطمئن و متغیر) که شرکت های نساجی (اعم از خدماتی و تولیدی) در آن مشغول به فعالیت هستند، یکی از مهمترین فاکتورهای بقا و پیشرفت، چابکی (agility) آنها است. تولید چابک (Agile Manufacturing)مفهوم جدیدی است که پاسخگویی و رقابت پذیری شرکت را افزایش می دهد و می توان آن را به صورت توانمندی بقا و پیشرفت در یک محیط رقابتی ( که ویژگی اساسی این محیط تغییر و عدم اطمینان است) تعریف نمود که بصورت سریع و موثر به بازارهای در حال تغییر و براساس خواسته مشتری عکس العمل نشان می دهد. امروزه در سطح جهان چابکی بعنوان یک رویکرد رقابتی کاملاً پذیرفته شده است. در این پروژه روند تاریخی و دلایل ظهور سیستم تولیدی چابک بیان شده و ویژگی ها، خصوصیات و تواناسازهای آن و در نهایت متدولوژیهای دستیابی به چابکی مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام تحقیق یکی از معتبرترین متدولوژیها انتخاب شده و برمبنای آن سه لایه برای ارزیابی عوامل و فاکتورهای چابکی انتخاب شد: محرک های چابکی، قابلیت های چابکی و ایجادکنندگان چابکی؛ هرکدام از این لایه ها دارای تعدادی زیرمجموعه هستند که در گروه های هم خانواده دسته بندی شده اند. در تحقیق به علت تفاوت ماهوی محیط تجارت گروه پوشاک (مشتریان و تامین کنندگان)، این گروه بشکل مجزا از بقیه بخش های نساجی مورد بررسی قرار گرفت. در هر گروه یک شرکت بعنوان مطالعه موردی با جزئیات بیشتری تحت بررسی قرار گرفت. پس از انجام تحقیق مهمترین عوامل هر لایه مشخص شده و روشهایی برای دستیابی به آنها پیشنهاد شده است. پس از تحلیل نتایج تغییر در عوامل اجتماعی بعنوان اثرگذارترین محرک چابکی شناخته شد. همچنین گروه قابلیت شایستگی بعنوان اصلی ترین قابلیت برای تعدیل اثرات محرک ها شناسایی شد و در انتها گروه ایجادکننده چابکی سیستم های اطلاعاتی بعنوان بهترین راه حل جهت دستیابی به شایستگی انتخاب گشت. برای شرکت های مورد بررسی نیز تحلیلی از سطح فعلی چابکی و سطح مورد نیاز صورت گرفت.

Keywords:

تولید چابک , سازمان های چابک , تولید مشتری مدار , استراتژی تولیدی