ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

کنترل بیولوژیک بیماری پاخوره گندم با استفاده از دو گونه Trichoderma harzianum و Trichoderma viride

Publish place: Journal of Applied Research in Plant Protection، Vol: 10، Issue: 3
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 202

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:
https://civilica.com/doc/1593603

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARPP-10-3_009

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

Abstract:

چکیدهبیماری پاخوره ­گندم ناشی از قارچ Gaeumannomyces graminis var. tritici، یکی از بیماری­ های مهم گندم در دنیا می­ باشد. در این تحقیق کاربرد دو گونه قارچ تریکودرما در کنترل این بیماری در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ‎­ای بررسی شد. عامل بیماری از بوته ‎های مشکوک به آلودگی از مزارع گندم شهرستان خرم ­آباد جداسازی و با استفاده از منابع معتبر قارچ­شناسی شناسایی و بیماری زایی آن در شرایط گلخانه اثبات شد. ابتدا در شرایط آزمایشگاهی توانایی بازدارندگی از رشد پرگنه قارچ بیمارگر توسط قارچ ­های Trichodermaharzianum و T. viride  در کشت متقابل و اثر متابولیت ­های فرار گازی این قارچ ­های آنتاگونیست بررسی شد. سپس تاثیر  کاربرد انفرادی و تلفیقی دو گونه Trichoderma و قارچ کش تریادیمنول در مهار بیماری پاخوره در قالب یک طرح کاملا تصادفی دارای  ۱۶ تیمار و ۴  تکرار در شرایط گلخانه بررسی و شدت بیماری­ و  شاخص­ های رشدی در تیمارها ثبت و مورد تجزیه و تحلیل ­های آماری قرار گرفتند. بررسی ­های آزمایشگاهی نشان داد که هردو گونه­ Trichoderma از طریق مکانیسم­ های مختلف باعث متلاشی شدن و بازداری رشد میسیلیوم­ قارچ G.graminis شدند. تلفیق تریادیمنول و دو قارچ آنتاگونیست،  قارچ­ کش تریادیمنول،  کاربرد انفرادی T. harzianum و T. viride  یک ماه بعد از کاشت به ترتیب باعث کاهش ۷۰/۶۰%، ۵۸%، ۴۷/۰۶% و ۴۷/۰۶% شدت بیماری پاخوره گندم در گلخانه شدند. عوامل بیوکنترل  Trichoderma و تلفیق کنترل شیمیایی با قارچ آنتاگونیست می­ تواند رهیافتی امید بخش در مهار بیماری پاخوره گندم باشد.

Keywords:

Authors

ساناز کیانی وفا

گروه گیاهپزشکی. دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان.

عیدی بازگیر

گروه گیاهپزشکی. دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان.

مصطفی درویش نیا

گروه گیاهپزشکی. دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Abdollahzadeh J, Mohammadi Goltapeh E, Rouhani H, ۲۰۰۶. Biological control ...
  • Agrois GM, ۲۰۰۵. Plant Pathology ۵th ed. Academic press, New ...
  • Akbari R, Taliei F, Rahnima K, Vakili Z, ۲۰۱۹. Evaluation ...
  • Arianpour A, Sadravi M, Taghavi SM, ۲۰۱۶. Biological control of ...
  • Asef M, Goltapeh E, Danesh Y, ۲۰۰۸. Antagonistic effects of ...
  • Begum MF, Rahman MA, Alam MF, ۲۰۱۰. Biological control of ...
  • Cherkupally R, Amballa H, Reddy BN, ۲۰۱۷. In vitro antagonistic ...
  • Chiatanya K, Masih H, Abhiram P, ۲۰۱۸. Isolation of Trichoderma ...
  • Cook RJ, ۲۰۰۳. Take-all of wheat. Physiological and Molecular Plant ...
  • Dennis C, Webster J, ۱۹۷۱. Antagonistic properties of species-groups of ...
  • Dewan, MM, Sivasithamparam K, ۱۹۹۰. Differences in the pathogenicity of ...
  • El Enshasy HA, Ambehabati KK, El Baz AF, Ramchuran S, ...
  • Eziashi EI, Uma NU, Adekunle AA, Airede CE, ۲۰۰۶. Effect ...
  • Fiddaman PJ, Rossall S, ۱۹۹۴. Effect of substrate on the ...
  • Freeman J, Ward E, ۲۰۰۴. Gaeumannomyces graminis, the take‐all fungus ...
  • Frootan Nadafi A, Rahimian H, Raieiatpanah S, Barari H, Sedaghatfar ...
  • Ghahfarokhi RM, Goltapeh ME, ۲۰۱۰. Potential of the root endophytic ...
  • Goltapeh ME, Danesh YR. ۲۰۰۶. Pathogenic interactions between Trichoderma species ...
  • Hajieghrari B, Torabi-Giglou M, Mohammadi, M, Davari M, ۲۰۰۸. Biological ...
  • Harman GE, Howell CR, Viterbo A, Chet I, Lorito M, ...
  • Hermosa R, Belén Rubio M, Cardoza RE, Nicolás C, Monte ...
  • Heydari faroghi Sh, Etebarian HR, Zamanizade HR, ۲۰۰۴. Evaluation of ...
  • Hibar K, Daami-Remadi M, El Mahjoub M, ۲۰۰۷. Induction of ...
  • Howell CR, ۲۰۰۳. Mechanisms employed by Trichoderma species in the ...
  • Irzykowska L, ۲۰۰۷. Molecular detection and comprison of Gaeumannomyces graminis ...
  • Jash S, Pan S, ۲۰۰۷. Variability in antagonistic activity and ...
  • Karagiannidis N, Bletsos F, Stavropoulos N. ۲۰۰۲. Effect of verticillium ...
  • Haosaad T, Garcı–Garrido, JM, Steinkellner, S, Vierheili, H, ۲۰۰۷. Take-all ...
  • Kucuk C, Kivanc M, ۲۰۰۴. In vitro antifungal activity of ...
  • Mazhabi M, Nemati H, Rouhani H, Tehranifar A, Moghadam EM, ...
  • Monte E, ۲۰۰۱. Understanding Trichoderma: between biotechnology and microbial ecology. ...
  • Monte E, Llobell A, ۲۰۰۳. Trichoderma in organic agriculture. In ...
  • Moradi R, Shahbazi S, Mostafavi H, Mirmajlesi M, Ebrahimi MA, ...
  • Narmani A, Arzanlou M, Babaiahari A, Masteri Farahani H, ۲۰۱۹. ...
  • Nikmaram, S, ۲۰۱۵. Evaluation of the possibility of biological control ...
  • Pozo MJ, Cordier C, Dumas-Gaudot E, Gianiazzi S, Barea JM, ...
  • Rini CR, Sulochana KK, ۲۰۰۸. Usefulness of Trichoderma and Pseudomonas ...
  • Safari E, sharifi R, Abbasi S, ۲۰۲۰. Inhibition of wheat ...
  • Schoeny A, Lucas P, ۱۹۹۸. Influence of the incidence and ...
  • Sharma K, Mishra AK, Misra RS, ۲۰۰۹. Morphological, biochemical and ...
  • Smiley R, Whittaker R, Gourlie J, Easley S, Rhinhart K, ...
  • Song GC, Ryu CM, ۲۰۱۳. Two volatile organic compounds trigger ...
  • Thomas SL, ۲۰۰۴. The development and utilization of assays to ...
  • Walker J, ۱۹۷۳. Gaeumannomyces graminis var. tritici. CMI Descriptions of ...
  • Wang M, Zhou Q, ۲۰۰۵. Single and joint toxicity of ...
  • Weller DM, Cook RJ, ۱۹۸۳. Suppression of take-all of wheat ...
  • Zafari D, Koushki MM, Bazgir E, ۲۰۰۸. Biocontrol evaluation of ...
  • Zholid F, Marefat A, Naseri B, ۲۰۱۲. Occurrence of wheat ...
    • نمایش کامل مراجع