تاثیر تلفیق اسپیروتترامات با ترکیبات زیستی و غیرزیستی روی برخی ترکیبات ثانویه برگ پسته و جمعیت پسیل پسته
عنوان مقاله: تاثیر تلفیق اسپیروتترامات با ترکیبات زیستی و غیرزیستی روی برخی ترکیبات ثانویه برگ پسته و جمعیت پسیل پسته
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-10-3_005
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-10-3_005
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد کارآموزیان - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
مریم پهلوان یلی - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
کمال احمدی - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
خلاصه مقاله:
محمد کارآموزیان - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
مریم پهلوان یلی - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
کمال احمدی - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
چکیدهپسیل معمولی پسته، یکی از مهمترین آفات باغات پسته در ایران می باشد. در این تحقیق، تاثیر آفتکش اسپیروتترامات (SP)، اسید سالیسیلیک (SA)، عصاره های متانولی و ان هگزانی پوست گردو (به ترتیب MW و NW)، عصاره های متانولی و ان- هگزانی دانه شوید (به ترتیب MD و ND) و کاربرد تلفیقی اسپیروتترامات با این ترکیبات (SP + SA ، SP + MW، SP + NW، SP + MD و SP + ND) روی جمعیت پسیل پسته در طی دو سال بررسی شد. آب مقطر نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. همچنین مقدار ترکیبات ثانویه )فنل و فلاونوئید (در برگ های پسته تحت تیمارهای مختلف تعیین شد. در سال اول، بیشترین درصد کاهش جمعیت پسیل پسته در تیمار تلفیقی اسپیروتترامات و عصاره متانولی دانه شوید (SP + MD) با میانگین ۲۱/۳ ± ۲۶/۹۱- درصد و در سال دوم در تیمارهای عصاره متانولی دانه شوید (MD) با میانگین ۴۳/۸ ± ۷۰/ ۳۶ - درصد و تیمار تلفیقی SP + MD با میانگین ۹/۱۷ ± ۱۷/۳۵- درصد محاسبه شد. ضمن اینکه در هر دو سال، کاربرد تلفیقی عصاره ان هگزانی پوست سبز گردو با اسپیروتترامات (SP + NW) موجب کاهش معنی دار جمعیت پسیل پسته در مقایسه با کاربرد اسپیروتترامات به تنهایی شد. مقدار ترکیبات فنل و فلاونوئید کل نیز در برگ درختان پسته تیمار شده با ترکیبات مورد مطالعه، اختلاف معنی داری نشان دادند. بالاترین سطح فنل کل (۹۴/۱ ± ۴۸/۷۵) در تیمار اسپیروتترامات + عصاره متانولی دانه شوید (SP + MD) به دست آمد که اختلاف معناداری با اسپیروتترامات، عصاره متانولی دانه شوید و اسپیروتترامات + عصاره ان- هگزانی دانه شوید نشان داد. در هر دو سال عصاره متانولی دانه شوید در تلفیق با اسپیروتترامات (SP + MD) بیشترین تاثیر را در کنترل جمعیت پوره های پسیل پسته داشت و بنابراین می تواند در برنامه های مدیریت تلقیقی این آفت مورد توجه قرار گیرد.
کلمات کلیدی: کلمات کلیدی: پسیل معمولی پسته, فنل, فلاونوئید, عصاره گیاهی, مقاومت گیاهی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1593607/