کنترل شته مومی کلم Brevicoryne brassicae روی کلزا با استفاده از ترکیبات غیرشیمیایی در استان آذربایجان شرقی
عنوان مقاله: کنترل شته مومی کلم Brevicoryne brassicae روی کلزا با استفاده از ترکیبات غیرشیمیایی در استان آذربایجان شرقی
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-10-2_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-10-2_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرناز سیدی صاحباری - بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران.
جلال شیرازی - بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران.
علیرضا مهاجر - موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران.
مسعود تقی زاده - بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران.
خلاصه مقاله:
فرناز سیدی صاحباری - بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران.
جلال شیرازی - بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران.
علیرضا مهاجر - موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران.
مسعود تقی زاده - بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران.
چکیدهحشره کش ها و روغن های گیاهی به دلیل داشتن سازگاری زیست محیطی، سمیت کم برای موجودات غیر هدف و پایداری کم در محیط زیست، به عنوان جایگزین مناسبی برای سموم شیمیایی در برنامه مدیریت تلفیقی آفات مطرح می باشند. در این تحقیق تاثیر چهار ترکیب گیاهی و یک فرآورده بیولوژیک در کنترل شته مومی کلم طی دو سال زراعی در مزرعه کلزا مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای مورد بررسی شامل دوزهای مزرعه ای از حشره کش گیاهی پالیزینÒ (در دو تیمار به تنهایی و همراه با روغن گیاهی سیترا-پلاسÒ)، فرآورده تجاری چریش (نیم-آزالÒ)، حشره کش گیاهی دایابونÒ و فرآورده بیولوژیک ناتورالیس-الÒ بر پایه قارچ Beauveria bassiana بودند که در مقایسه با شاهد (آبپاشی) در مرحله ساقه دهی کلزا در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی بررسی شدند. ارزیابی میزان کارایی تیمارها با نمونه برداری و مقایسه جمعیت شته ها در ساقه های انتخابی از هر کرت، طی چهار نوبت در زمان های یک روز قبل از محلول پاشی و سه، هفت و ۱۰ روز پس از آن صورت گرفت. برای محاسبه درصد تلفات اصلاح شده از فرمول هندرسون تیلتون استفاده شد. نتایج بررسی نشان داد که تیمارهای پالیزینÒ و پالیزینÒ + روغن سیترا-پلاسÒ و دایابونÒ موثرترین ترکیبات در کنترل شته مومی بوده و می توانند به عنوان جایگزین مطلوبی برای حشره کش های شیمیایی در برنامه مدیریت تلفیقی این آفت مورد توجه قرار گیرند. فرآورده های نیم-آزالÒ و ناتورالیس-الÒ کارآیی چندانی در کنترل شته مومی کلم ندارند.
کلمات کلیدی: کلمات کلیدی: آفتکش بیولوژیک, آفتکش گیاهی, ارگانیک, کارآیی, کنترل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1593615/