تنوع ژنتیکی جمعیت های گونه Sphaerulina frondicola عامل بیماری لکه برگی صنوبر در استان آذربایجان شرقی با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD و ISSR
عنوان مقاله: تنوع ژنتیکی جمعیت های گونه Sphaerulina frondicola عامل بیماری لکه برگی صنوبر در استان آذربایجان شرقی با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD و ISSR
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-9-4_001
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-9-4_001
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
مینا میرزائی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
اسداله بابای اهری - استاد، بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ابوالفضل نرمانی - پژوهشگر پسا دکتری بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مهدی ارزنلو - استاد، بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
خلاصه مقاله:
مینا میرزائی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
اسداله بابای اهری - استاد، بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ابوالفضل نرمانی - پژوهشگر پسا دکتری بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مهدی ارزنلو - استاد، بیماری شناسی گیاهی، استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
چکیدهبیماری لکه برگی صنوبر، با عاملSphaerulinafrondicola (syn: Septoria populi) ازجمله بیماری های مهم و جدی درختان صنوبر می باشد که خسارت زیادی به این میزبان وارد مینماید. در این بررسی تنوع ژنتیکی ۱۳۸جدایهS. frondicola بدست آماده از درختان صنوبر در مناطق مختلف استان های آذربایجان شرقی و غربی با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD وISSR ارزیابی شد. نتایج این بررسی نشان داد که تنوع ژنتیکی قابل توجهی در بین جمیت های مورد مطالعه وجود دارد. میانگین تنوع ژنتیکی برآورد شده برای کل جمعیت ها با استفاده از داده های همه آغازگرها ۱۹۹/۰ در سطح احتمال ۰۰۱/۰ برآورد گردید. کمترین تمایز ژنتیکی بین جمعیت های هوراند و کلیبر (۳۵۲/۰) با بیشترین جریان ژنی (۹۵۶/۵۴) و بیشترین تمایز ژنتیکی بین جمعیت های خوی و بستان آباد (۵۱۶/۰) با کمترین جریان ژنی (۴۶۸/۰) مشاهده شد که با فاصله جغرافیایی همخوانی دارد. بر اساس فاصله ژنتیکی Nei، جمعیت بستان آباد بیشترین فاصله را با شش جمعیت دیگر نشان داد. آنالیز هاپلوتیپ ها، جدایه های به دست آمده از یک درخت و یا حتی از یک لکه را درگروه های متفاوتی قرار داد که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بالا در یک مقیاس کوچک میباشد. به طور کلی وجود هاپلوتیپ های مختلف و توزیع تنوع ژنی در یک مقیاس کوچک، فرضیه حضور آسکوسپور جنسی هوازاد به عنوان مایه تلقیح اولیه در چرخه بیماری را نشان می دهد.
کلمات کلیدی: کلمات کلیدی: Populus, لکه برگی, آذربایجان شرقی, Septoria, تنوع ژنتیکی, RAPD-PCR, ISSR-PCR
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1593636/