آمنه حسنی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، جامعه المصطفی العالمیه خراسان
فاطمه سادات ابراهیمی - کارشناسی ارشد کلام اسلامی ،جامعه المصطفی العالمیه خراسان

برای انجام مسئولیتها باید هر فردی نسبت به حدود وظایف خود آگاهی داشته باشد تا از این طریق در انجام آنها، کوتاهی نکند و باعث زیادهخواهی دیگران نشود. این مسئله در کانون تربیتی خانواده نیز اهمیت دارد. اگر والدین مسئولیتهای تربیتی خود را بشناسند و نسبت به اجرای آن اهتمام داشته باشند از پیدایش زیادهخواهی فرزندان، و از همه مهمتر خواستهها و مطالبات غیرمجاز جلوگیری به عمل میآورند. حال اگر با تمام تلاشهای والدین در امر تربیت دینی فرزندان، به هر دلیلی با شکست مواجه شوند و فرزندان دارای خواستههای غیرمجاز باشند، والدین باید چه اقدامی کنند؟ آیا میتوانند به خواستههای غیرمجاز فرزندانشان پاسخ دهند؟ هدف نوشتار حاضر، تبیین حدود پاسخگویی والدین به خواستههای فرزندان بر مبنای بررسی و تحلیل آیات وروایات میباشد. یافتههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا حاکی از این است که اگر فرزندان خواستههای غیرمجاز داشته باشند، والدین نباید خط قرمزها را زیرپا بگذارند و به خواستههای غیرمجاز فرزندانشان پاسخ دهند، لذا باید معیار خواستههای مجاز و غیرمجاز را بشناسند و طبق آنها رفتار کنند .در واقع آنها با درنظر گرفتن معیارهایی مانند «رضایت الهی» ،« ممهبرهمم اتقد» و درنظر گرفتن «مصالح فرزندان» و.. .میزانی به دست میآورند که بر مبنای آن میتوانند درمقابل طیف وسیعی از انواع خواستههای فرزندان تشخیص دهند که کدامیک از آنها مجاز است و میتوانند پاسخ دهند و کدام یک با هدف غایی تربیت(رسیدن به قربالهی )در تناقض و یا تزاحم هستند و نباید به آن پاسخ دهند، هر چند که با اصرار و ناراحتی فرزندان مواجه شوند .

والدین, فرزندان, آیات, روایات, تربیت