زهرا اورجی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران
رضا توانگر - استادیار، دانشکده مهندسی مواد ، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران
صادق پورعلی - استادیار، دانشکده مهندسی مواد ، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران
سیدسینا حجازی - محقق پسادکتری، دانشکده شیمی و مواد، دانشگاه زیگن، زیگن، آلمان

در پژوهش حاضر، تاثیر نیتروژن دهی پلاسمایی بر ریزساختار، سختی، مقاومت در برابر سایش و رفتار خوردگیاسیدی فولاد ۳۱CrMoV۹ مورد بررسی قرار میگیرد. نیتروژن دهی پلاسمایی در دمایC°۵۰۰ به مدت ۸ ساعت و مخلوط گازی (N(۲ و (H(۲ انجام گرفت. جهت رسیدن به اهداف پژوهش، میکروسکوپ های نوری و الکترونی،دستگاه میکروسختی سنجی، آزمون سایشی پین روی دیسک و آزمون پتانسیل مدار باز و پلاریزاسیونپتانسیودینامیکی در محلول نیم مولار HCl به کار گرفته شدند. نتایج آزمون XRD نشان می دهد که پس از نیتروژن دهی فازهایی همچون Fe(۳)N ،Fe(۲)N و MoN تشکیل شده است. در نتیجه تشکیل این فازها پس از نیتروژن دهی پلاسمایی میزان سختی سطح از ۳۱۴HV به ۱۰۱۱HV افزایش یافته است. پس از ۱۵۰۰ متر آزمون سایش، مقاومت سایش فولاد ۳۱CrMoV۹ در نتیجه فرآیند نیتروژن دهی حدود ۲۵ برابر افزایش می یابد.با بررسی رفتار خوردگی، نمونه نیتروژن دهی شده چگالی جریان بسیار کمتری نسبت به نمونه اولیه (حدود ۱۰۰۰برابر کمتر) از خود نشان می دهد. افزون بر این، اگرچه رفتار آندی نمونه آنیل به صورت خوردگی فعال است، بااین حال، در نمونه نیتروره حضور فیلم محافظ باعث بروز رویینگی می شود.

نیتروژن دهی پلاسمایی، فولاد ۳۱CrMoV۹، سختی، سایش، خوردگی