فرنوش پهلوان زاده - دانشجوی دکتری، گروه ه مهندسی مواد، دانشکده مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
رحمت اله عمادی - استاد، گروه مهندسی مواد، دانشکده مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران
محسن ستایش مهر - استادیار، گروه بیومتریال ، نانو تکنولوژی ومهندسی بافت ، دانشکده فناوری های نوین علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
سیدعلی پورسمر

اخیرا منیزیم فسفات ها به عنوان یک ماده زیستی جایگزین ترکیبات کلسیم فسفاتی در کاربرد بازسازی استخوانبه دلیل زیست تخریب پذیری بالاتر، عدم سمیت سلولی و توانایی تحریک ترمیم استخوان مورد توجه قرار گرفتهاند. از میان آنها، منیزیم فسفات های آمورف با داشتن نرخ بالاتری از تخریب و بقاء و تکثیر مناسباستئوبلاست ها در مقایسه با همتایان کلسیم فسفاتی خود توجه بیشتری جلب کرده اند. در این راستا، نانوذراتمنیزیم فسفات آمورف به عنوان پرکننده استخوانی آنتی باکتریال با استفاده در محیط اتانول و آمونیا با pH درمحدوده ۱۰/۳ سنتز شد. منیزیم فسفات آمورف به دست آمده در غلظت ۱۲ میلی گرم بر میلی لیتر، موفق به از بین بردن بیش از ۷۰ درصد کلنی های باکتری های اشریشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس شد.. افزایش معنی دار بقاء سلول های MG۶۳ از ۳/۷±۱۲۹/۰۳ برای گروه کنترل به ۴۶/۵۴±۱۴۳/۷برای منیزیم فسفات آمورف در روز هفتم کشت در عصار ها حاکی از ارتقاء زنده مانی سلول های استئوبلاستی توسط نانوسرامیک منیزیم فسفاتآمورف می باشد. همچنین رنگ آمیزی دپی هسته های سلول های MG۶۳ کشت شده در عصاره های منیزیم فسفات آمورف افزایش بقاء سلول ها را تایید کرد. افزایش فعالیت آلکالین فسفاتاز سلول های MG۶۳ و شدت رنگ بیشترآلیزارین رد (به معنی افزایش معدنی شدن ماتریکس خارج سلولی) در عصاره بیوسرامیک منیزیم فسفات آمورفبه طور قابل توجهی در مقایسه با نمونه کنترل بالاتر بود که می تواند موید امید بخش بودن پرکننده استخوانیمنیزیم فسفات آمورف برای کاربرد ترمیم استخوان باشد.

منیزیم فسفات آمورف، نانوسرامیک، آنتیباکتریال، ترمیم استخوان