بررسی رابطه بین بهسازی منابع انسانی و اثربخشی عملکرد کارکنان دانشگاه پرستاری شهرستان لامرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی بین بهسازی منابع انسانی و اثربخشی عملکرد کارکنان دانشگاه پرستاری لامرد انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعهی آماری این تحقیق عبارت از همه کارکنان و اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پرستاری شهرستان لامرد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ میباشند. این جامعه ۲۱۹ نفر شامل ۱۲۸) زن و ۹۱ مرد) میباشد. از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد و تعداد نمونه ها با استفاده از جدول مورگان محاسبه گردید. در این تحقیق ۱۳۵ نفر شامل ۵۹) مرد و ۷۶ زن) به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردیده است. داده های پژوهش با استفاده از دو پرسشنامه ی بهسازی منابع انسانی لیائو (۲۰۰۵) و پرسشنامه اثربخشی عملکرد کارکنان جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردیده است. نتایج پس از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین بهسازی منابع انسانی و اثربخشی عملکرد کارکنان دانشگاه پرستاری شهرستان لامرد رابطه ی معناداری وجود دارد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن است که بین میانگین رتبه ی متغیرهای تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد. کمترین مقدار میانگین رتبه، مربوط به برنامه کاری منعطف و بیشترین مقدار میانگین رتبه نیز مربوط به آموزش و توسعهی منابع انسانی است.

Keywords:

بهسازی منابع انسانی , اثربخشی عملکرد کارکنان , توسعهی مدیریت , فرصت شغلی.