ابوالفضل نور

در چارچوب شهر فشرده، معانی، اشکال و کارکردهای باغبانی شهری برای سهم آنها در پایداری شهری مورد ارزیابی قرار گرفته است و آن فضاها را به موضوع مورد بحث مذاکره تبدیل می کند. این مطالعه کیفی که در چندین شهر انجام شد، به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه معانی باغ سازی شهری به طور گفتمانی تولید می شوند در فرآیندهای مذاکره سیاسی و چگونه عقلنیت های مختلف فضا یک نظم هژمونیک ایجاد می کنند و مکان های باغبانی شهری را ایجاد می کنند. یافته ها نشان می دهند که استراتژی های رشد شهری در چارچوب شهر فشرده، با هدف سازمان دهی فضای شهری کارآمد و صرفه جویی در منابع، فرایندهای دگرگونی فعلی را به طور گفتمانی منطقی می کنند. در حالی که اشکال سنتی باغ سازی شهری بسته شده، به مکان هایی با اهمیت کمتر برای طرح های توسعه شهری منتقل شده اند، یا از نظر فضایی و عملکردی تغییر شکل یافته اند. اشکال جدیدی از باغ سازی شهری متناسب با ایده آل های فعلی مناظر شهری است و در حال ظهور است.

شهر هومشند،رشد شهری، باغ سازی شهری