تحلیل همگنی و روند دبی جریان بیشینه با رویکرد آماری ناپارامتری

تغییرات اقلیمی به همراه دخالت های انسان در چرخه طبیعی آب، تامین به موقع نیازهای آبی را با چالش جدی روبه رو کرده است. محاسبه جریان رودخانه و هم چنین آگاهی از ویژگی های آن در مطالعات هیدرولوژیکی مختلف مانند مدیریت کیفیت آب، تعیین حداقل دبی موردنیاز برای تولید برق، طراحی سیستم های آبیاری و ارزیابی تاثیر دوره های خشک سالی طولانی مدت بر اکوسیستم آبی حائز اهمیت است. در این تحقیق، برای بررسی روند تغییرات بلندمدت دبی جریان بیشینه در استان بوشهر، از رویکردهای آماری ناپارامتری من کندال و تخمین گر شیب San ) و آزمون همگنی نرمال با استفاده از داده های آماری ۲۵ ساله ۱۳۶۶-۱۳۹۰ دبی جریان مشاهده ای از ۵ ایستگاه (اهرم، کلل، قنطره، جره بالا - شاپور، سعدآباد) استان بوشهر استفاده شد. ایستگاه های کلل، قنطره، جره بالا - شاپور دارای روند معنی دار با توجه به آزمون من - کندال بودند و شیب San نشان داد که روند به صورت کاهشی در طی دوره آماری ۲۵ ساله می باشد. که نمایانگر تاثیر تغییر اقلیم و خشکسالی در مناطق مربوطه است. امید است نتایج این پژوهش برای برنامه ریزی و مدیریت اب به ویژه در بخش های کشاورزی، صنعت، محیط زیست، گردشگری، و.. مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

بوشهر , تحلیل روند , دبی جریان , خشکسالی , مدیریت منابع آب