آیلین محمودی

زندگی شهری امروزی به دلیل رواج فرهنگ آپارتمان نشینی وبه طبع آن کمبود فضاهای باز طبیعی ونیز رواج سریع، متعدد وهمه گیر رسانه های جمعی ، میزان زیادی از اوقات فعال وغیر فعال افراد را به خود اختصاص داده و در اکثرموارد با اثرات ناخواسته و زیانبار همراه کرده است. دامنه ونحوه گذران فراغت ،هم از نظر اهداف وانگیزه ها و هم از نظر زمان، مکان و نوع فعالیت بسیارمتنوع وگسترده است. هریک ازانواع فراغت نقش خاصی در زندگی فردی اجتماعی افراد دارد. و نیازمند فضاها،تسهیلت و مدیریت ویژه می باشد. با توجه به رشد بی رویه و نامتعادل فراغت غیر فعال و پیامدهای نامطلوب کمی، کیفی آن ،امروزه یکی از اهداف برنامه ریزی فراغت ، گسترش فراغت فعال به ویژه گردشگری است که علاوه بر اهداف اقتصادی و زیست محیطی ،نقش بسیارسازنده ای در سازماندهی اوقات فراغت وتعادل بخشی به اشکال محتلف آن و نیز تامین نیازهای عمیق روانی و فرهنگی دارد . درواقع بخش مهمی از نیازها وانگیزه ها ی فراغتی انسان به دلبستگی انسان به طبیعت و آشنایی با سرزمین ها ومردمان دیگر بر می گردد این امر اهمیت ویژه ای به گذران فراغت به صورت گردشگری می بخشد که با فعالیت های مختلف مانند طبیعت گردی ، سیروسفر ، تفرج .. همراه است دلبستگی و علاقه انسان به طبیعت، ریشه های عمیق در نیازهای زیستی ، روانی واجتماعی او دارد .به همین دلیل تلش برای تامین انها یکی از عوامل اساسی در تامین رضایت، آسایش وسعادت انسان محسوب می شود . از این دیدگاه گردشگری یک تجربه چند بعدی و پیچیده انسانی است که هیچ پدیده دیگری نمی تواند جای آن را بگیرد. از طریق فعالیت گردشگری ، انسان در کانون ارتباطات مختلفی قرارمی گیرد که در زندگی انسان به وجود می آورد. با توجه به نقش گردشگری در ایجاد ارتباطات مختلف میان انسان و محیط، می توان گفت که تجربه گردشگری یک تجربه کیفی ویک تجربه عمیق درونی است که می تواند رضایت بیشتری به سایر فعالیت های فراغتی ، برای انسان ایجاد کند وتاثیرات سودمندی برای فرد به بار آورد .اما جدا از تجربه عمیق شخصی، اثرات گردشگری در دراز مدت ودر عرصه های وسیع بیانگر منافع گوناگونی است که از نظر اجتماعی ، اقتصادی وزیست محیطی بسیار حایز اهمیت است.

محیط زیست ، محیط تفریحی ، اقلیم