قمر هنری - دانش پژوه رشته معارف و حقوق حوزه علمیه ی بنت الهدی، قم
سیدرسول آقایی - عضو هیات علمی جامعه المصطفی العالمیه قم

افغانستان کشوری که سالها، جنگ های داخلی و خارجی را تجربه کرده، بسیاری تحمیلی و برخی درون قومی وقبیله ای و مذهبی بوده که افراد بی شمار زیادی اعم نظامی و غیرنظامی، پیر و جوان قربانی خودخواهی ها و زیادهطلبی های برخی از کشورها و افراد بی فکر شدند و به شهادت رسیدند همچنین ویرانی ها و آوارگی های جبران ناپذیرزیادی را برای مردم افغانستان به بار آوردند؛ مردم از این همه درگیری های بی نتیجه که جز بدبختی و آوارگی چیزدیگری به دنبال نداشت، خسته شدند. با همه این شرایط بار دیگر طالبان در سال ۱۴۰۰ هجری شمسی عرصه را برمردم تنگ کرده و همه آواره و بی خانمان در مرزهای کشورهای همسایه سرگردان شده اند. با این وجود طالبان باصلح بیگانه هستند؛ زیرا آنچه از مفهوم صلح بر می آید که مردم جامعه با دوستی اجتماعی و همدلی و به دور ازخصومت و وحشیگری در شرایطی آرام و بی غدغه و خالی از هرگونه تشویش و کشمکش و ستیز در کنار همزندگی کنند؛ اما با آنچه شاهد بودیم، طالبان هیچ آشنایی با صلح و آشتی و دوستی ندارند، حتی به آنچه می گفتندعمل نمی کردند و خلاف وعده در اعمال و رفتارشان موج میزد. کشتن کارمندان دولتی، کشتار بیرحمانه مردمازجمله شیعیان، عملیات انتحاری در هر منطقه و به شهادت رساندن کودکان و مردم غیرنظامی، سختگیری بیش ازحد و اندازه در قبال حضور زنان در جامعه، نکاح اجباری دختران وزنان بیوه برای افراد طالبان و صدها موارد دیگر.مگر اینکه طالبان با نگاهی جدید و جهانی، تجدید نظر در عقاید، افکار، اعمال و رفتارشان، دیدن همه ی اقوام واقشار مردم به یک چشم و مداخله ی کشورهای همسایه و سازمان های بین المللی بتوانند صلحی پایدار را در افغانستانبه اجرا در آورند؛ زیرا این تغییرات می تواند راهگشای هر نظام و رژیمی باشد تا بتواند به دراز مدت حکومت کنند؛در این صورت همه ی مردم با هر اقلیت و مذهبی به دنبال صلح و آرامش هستند و همکاری خود را با آنها اعلامخواهند کرد. در این مقاله مواردی چون صلح، نقش صلح در ایجاد امنیت، طالبان، افکار و عقاید، سوابق و سوابقشاندر ایجاد صلح در منطقه، تبعات نامنی حاصل از جنگ برای افغانستان و همسایگان مورد بررسی قرار گرفته است.

طالبان، صلح، صلح در منطقه، جنگ، ناامنی، حقوق بشر دوستانه