علی زرین مهر - دکترای تاریخ اسلام - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
الهه ناصری - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی - دانشگاه پیام نور نیشابور
فهیمه فارسی زبان - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی - دانشگاه پیام نور کرج

پایه و اساس احقاق حقوق انسانها از هر نژاد و قومی، در وهله اول صلحپژوهی و آرامش و در مراحل بعدیانذار و ابشار و درآخرین مرحله، جنگ با کفار و مشرکان است. پس اسلام بعنوان دینی پایه گذار، ازنظر عدالتخواهیو راستی، در میان ادیان میدرخشد و تاکید بسیاری در اعمال مصالحه دارد.همانگونه که قرآن اعظم، به ریزه کاری های مسئله صلح، پرداخته است، مستقیما خطاب به پیامبر می فرماید: "وماارسلناک الی رحمه للعالمین" و یا در سوره انفال آیات ۶۱ و ۶۲ در مورد صلح می گوید: ای پیامبر، اگر کفار ومنافقین تمایل به صلح نشان دادند تو نیز از در صلح درآی.در کتاب مقدس انجیل و تورات، نیز، تاکید بر صلح و عدم خشونت و خونریزی شده است. پیامبران ما، در جهتتحقق عدالت و دوستی و اطاعت از فرامین الهی، منتخب شدند. در تمام آیاتی که در قرآن از بهشت و بهشتیان، گفتهشده، هرگز رد پایی از جنگ و خشونت و بیعدالتی وجود ندارد. همه چیز در نهایت لذت و زیبایی و خوشی است.چنانکه در سوره واقعه آیه ۲۶ فرموده است: "الاقیلا سلاما سلاما". اگر زندگی دنیوی بر فرامین و آیات الهی کتبمقدس، پایه گذاری اساسی شود، انسانها هرگز از حیطه منطق و دوستی پا فراتر نگذاشته و خودشان را مرهون وملزوم رعایت فرامین کتب و ادیان آسمانی، خواهند دانست.

دین، پیامبران، صلح، قرآن و انجیل