نگاهی تطبیقی به مفهوم حقوق بشر و صلح در نظریه سیاسی هانا آرنت

اندکی پس از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال ۱۹۴۸ میلادی ترجمه انگلیسی مقاله هانا آرنت با عنوانحقوق بشر: آنها چیست؟ منتشر شد. این مقاله بعدا در فصل نهم کتاب ریشه های توتالیتاریسم به عنوان یکی ازتاثیرگذارترین نقدهای این کتاب شناخته شد.آرنت در مقاله خود ادعا میکند که اعلامیه به خودی خود دارای تناقضاتی است. این اعلامیه از کشورها می خواهدکه از حقوق جهانی و مسلم همه انسانها محافظت کنند در حالی که نهاد مدرن دولت بر اساس اصل حاکمیت ملیو سرزمینی بنا شدهاست. به گفته هانا آرنت این تناقض تنها با به رسمیت شناختن و حق داشتن حقوق به عنوان پیششرط قضایی- سیاسی برای حمایت از سایر حقوق بشر قابل حل است. با این حال، درک دقیق حق داشتن حقوقمستلزم بررسی دقیقتر هانا آرنت در مورد پارادوکس حقوق بشر جهانی است. آرنت معتقد است که مفهوم حقوقبشر در موارد ضروری هیچ گونه تاثیر سیاسی نداشته است که این امر به خودی خود به نقایض ناشی از بنیان غیرتجربی آنها اشاره دارد. در پژوهش پیشرو به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که اگر برداشت های طبیعی از حقوقبشر درست است چرا حقوق بشر افراد و مردم حتی در کشورهایی که قانون اساسی آنها براساس آن بنا شده استبطور پیوسته نقض می شود؟

Keywords:

هانا آرنت , حقوق بشر , صلح , آزادی