حمید گمشادزهی - دانشجوی دکتری تخصصی روابط بین الملل -مرکز بین المللی توسعه صلح فرهنگ و عقلانیت، قم، ایران

در روابط بین الملل قبلا دولت ها مرجع تهدید امنیت و مخاطب آن بودند بدین معنی که تنها یک دولت و یامجموعه ای از دولت ها قادر بودند که امنیت دولت و یا دولت های دیگر را تهدید کنند. از طرفی، آنچه که مخاطب اینتهدید بود باز هم دولتها بودند یعنی اینکه تنها دولتها بودند که مورد تهدید قرار می گرفتند، اما به دنبال تحولاتیکه در هر عر صه جهانی در حوزه های مختلف علمی، تکنولوژی، سیا سی، اقت صادی، اجتماعی و فرهنگی اتفاق افتاددیگر برای بررسی مقوله ی امنیت چه در سطح داخلی و چه در سطح بین منطقه ای و بین المللی چارچوب تحلیل فوقکفایت نمی کند، چون امروزه فشار تهدید در سه حوزه ی داخلی، منطقه ای و جهانی می توانند پدیده های متفاوتی باشد.پدیده ای که در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد و رابطه ی آن با امنیت جهانی مورد آزمون قرار می گیرد،بنیادگرایی اسلامی است. به عبارتی سوال این است که بنیادگرایی اسلامی چگونه قادر است که امنیت جهانی را بخطربیندازد؟ فرضیه ای که در پاسخ به این سوال مورد آزمون قرار می گیرد این است که بنیادگرایی اسلامی، به عنوان یکمگاترند که جهان را به اقلیت حق و اکثریت کفر تقس یم میکند و جنگ و یا به اص طلا جهاد با جبهه کفر را واجبمی داند قادر ا ست امنیت جهانی را به خطر اندازد شیوه آزمون فر ضیه بدین گونه ا ست که ابتدا بنیادگرایی ا سلامی بهعنوان متغیر مستقل مورد تعریف قرار می گیرد و در یک بخش به ش ر آن پرداخته میش ود و در بخش دیگر امنیتجهانی به عنوان متغیر وابسته مورد تعریف و تشریح قرار می گیرد و در بخش پایانی، با برقراری رابطه میان دو بخشمزبور نتیجه گیری خواهد شد.

بنیاد گرایی، اسلام، امنیت بین الملل