امیر شمس - گروه حسابداری، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور، ایران

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تصمیمات سرمایه گذاری و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام و همچنین بررسی نقش تعدیل کنندگی نقدینگی شرکت (نسبت جاری) در میزان تاثیر تصمیمات سرمایه گذاری و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام است. در این راستا، ۱۴۰ شرکت (۱۴۰۰ مشاهده سال- شرکت) پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۸ مورد بررسی قرار گرفته اند. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از مدل رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از داده های تابلویی (پانلی) دارای الگوی اثرات تصادفی استفاده شده است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که به طور همزمان، تصمیمات سرمایه گذاری بر مبنای رشد دارایی های جاری و ثابت و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام، تاثیر مثبت معناداری دارند. همچنین نتایج نشان داد که تصمیمات سرمایه گذاری بر مبنای رشد دارایی های جاری و ثابت و مدیریت مالیات به طور مجزا بر نقدشوندگی سهام نیز تاثیر مثبت معناداری دارند. علاوه براین نتایج حاکی از این است که نقدینگی شرکت در میزان تاثیر تصمیمات سرمایه گذاری بر مبنای رشد دارایی های جاری و مدیریت مالیات (به طور همزمان و مجزا) بر نقدشوندگی سهام شرکت تاثیر مثبت و معناداری دارد. اما در این پژوهش شواهدی از تاثیر معنادار نقدینگی شرکت بر تاثیر همزمان تصمیمات سرمایه گذاری بر مبنای رشد دارایی های ثابت و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام یافت نشد و همچنین بر مبنای شواهد ارائه شده در این پژوهش ادعا شد که نقدینگی شرکت نمی تواند تاثیر تصمیمات سرمایه گذاری بر مبنای رشد دارایی های ثابت بر نقدشوندگی سهام را تعدیل نماید.

تصمیمات سرمایه گذاری, مدیریت مالیات, نقدشوندگی سهام, نقدینگی