جایگاه بارگاه رضوی در منازعات سیاسی مذهبی میان صفویان و ازبکان در عصر اول حکومت صفوی(۹۰۷ – ۱۰۳۸ ق)
عنوان مقاله: جایگاه بارگاه رضوی در منازعات سیاسی مذهبی میان صفویان و ازبکان در عصر اول حکومت صفوی(۹۰۷ – ۱۰۳۸ ق)
شناسه ملی مقاله: JR_FHNG-8-31_002
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_FHNG-8-31_002
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا دریکوندی - دانشجوی دکترای تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه شیراز
شکرالله خاکرند - دانشیار گروه تاریخ اسلام دانشگاه شیراز
خلاصه مقاله:
رضا دریکوندی - دانشجوی دکترای تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه شیراز
شکرالله خاکرند - دانشیار گروه تاریخ اسلام دانشگاه شیراز
پایهگذاری حکومت صفوی توسط شاه اسماعیل در سال ۹۰۷ قمری حساسیت همسایگان سنی مذهب را برانگیخت. در این بین ازبکان با داعیههای مذهبی و توسعه طلبی های ارضی حملات مختلفی را به شهرهای مختلف خراسان از جمله مشهد تدارک دیدند که در این تهاجمات بارگاه رضوی نقش مهمی ایفا کرد. پژوهش پیشرو به روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر متون کتابخانهای درصدد پاسخ به این سوال است که بارگاه رضوی در این منازعات چه جایگاهی داشته است؟ یافتهها حاکی از این واقعیت است که بارگاه رضوی نه تنها از روند این منازعات تاثیراتی پذیرفته بلکه بر جریان آنها نیز اثر گذاشته است؛ بدین ترتیب که تهاجمات ازبکان به مشهد موجب دستبردهای گوناگون آنها به بارگاه رضوی شد؛ اما همین تهاجمات زمینهای برای توجه بیشتر شاهان صفوی به مسئله زیارت مشهد و بازسازی حرم مطهر را فراهم کرد. همچنین صفویان توانستند از ظرفیتهای متعدد بارگاه رضوی به منظور مقابله با ازبکان استفاده کنند.
کلمات کلیدی: مشهد, منازعات سیاسی مذهبی, بارگاه رضوی, ازبکان, زیارت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1594516/