پیش بینی اهمالکاری بر اساس سبک های اسناد و سرسختی روان شناختی با میانجیگری خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم

هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین پیش ­بینی اهمال­کاری تحصیلی بر اساس سبک­های اسناد و سرسختی روانشناختی با میانجیگری خود­پنداره تحصیلی در دانش­آموزان دوره دوم متوسطه کنگاور بود. روش ها: روش پژوهش، همبستگی، و جامعه آماری، شامل تمامی دانش­آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهر کنگاور بود. از بین دانش آموزان  ۳۳۰ نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران و روش نمونه گیری روش طبقه­ای­ نسبتی بود.  ابزار پژوهش پرسشنامه اهمال­کاری سولومن وراث (۱۹۸۴) ، پرسشنامه سبک­های اسنادی سلیگمن و همکاران(۱۹۸۳)، مقیاس خودپنداره تحصیلی یسن چن (۲۰۰۴)، پرسشنامه سرسختی روانشناختی اهواز(۱۳۷۷) بود.یافته ها: نتایج نشان داد که سبک اسناد و سرسختی به صورت مستقیم در سطح ۵ ۰/۰ قدرت پیش بینی اهمال­کاری تحصیلی را داشت. اما خود پنداره تحصیلی به طور سهمی نقش واسطه­ای بین  اهمال­کاری  و سبک­ های اسناد را نداشت. همچنین خودپنداره تحصیلی نقش واسطه ­ای بین اهمال­کاری و سرسختی روان شناختی تایید نگردید. نتیجه گیری: بنابراین محیط های آموزشی باید به دنبال پرورش سرسختی روان شناختی، خودپنداره مثبت و سبک­های اسناد درونی و قابل کنترل در دانش­آموزان  باشد.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , خودپنداره تحصیلی , سبک های اسناد , سرسختی روانشناختی