گل بهار پورانجنار - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایرا ن

حفظ و نگهداشت منابع انسانی، یکی از مهمترین مسائل در زمینه منابع انسانی میباشد. منابع انسانی، به عنوان ارزشمندترینمنبع در اختیار هر سازمانی در نظر گرفته میشوند که ارزشمندی آن، در توجه به مسائلی از قبیل ابعاد، مولفه ها و راهکارهایتوسعه و ارتقاء، افزایش رضایت شغلی، عدم ترک، رهبری و مدیریت مناسب منابع انسانی ختم میشود. بی تردید، مدیریت اینعنصر بی بدیل و تاثیرگذار، برای تحقق اهداف اصلی سازمانهای مختلف از جمله سازمانهای دولتی، مستلزم تدابیر و سازوکارهایویژه و اجرای راهکارهای بایسته، برای حرفه ای و تخصصی کردن مدیریت منابع انسانی، در راستای بهبود و افزایش انگیزه هایخدمت و نگهداشت مطلوب خبرگان سازمانی خواهد بود. در این مقاله تحلیلی- توصیفی، حدود هفتاد اثر علمی، پژوهشی،مطالعاتی و اسناد بالادستی و مبانی نظری متغیرهای مورد هدف، از طریق مطالعات مروری و کتابخانه ای بررسی شده است. نتیجهبارز این بررسی، حاکی از آن است که بهترین و امن ترین مسیر تغییر و بهبود اصول و روشهای حفظ و نگهداشت منابع انسانیدر سازمانهای دولتی، این است که در اینگونه سازمانها، به ابعاد و جنبه های موثر در این رابطه، بیشتر اهمیت داده شود. زیراکه، نگرش، ذهنیت و باور مدیران منابع انسانی به ارزشمندی منابع انسانی و از همه مهمتر، توجه به جنبه ها و راهکارهای حفظو نگهداشت این افراد، براساس استعداد، شایستگی ها و توانمندیهای آنان، از جمله موضوعاتی است که نیازمند شناخت و اهتمامویژه، خواهد بود.

حفظ و نگهداشت منابع انسانی، ابعاد و مولفه، راهکار، سازمان های دولتی.