محمد تیزمغزنژاد - دانشکده مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
داوود اکبری - دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
میلاد محمدیان - دانشکده مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

تولید انبوه نانوکامپوزیت­ها بدون وجود روش­های مناسب برای بازرسی غیرمخرب سلامت این محصولات ممکن نمی ­باشد. بدیهی است که تجمع و کلوخه ­ای­ شدن ذرات نانو در زمینه پلیمری در کیفیت قطعه نانوکامپوزیتی تاثیر بسزا دارد. در این مقاله، تجمع نانولوله ­های کربنی در قطعات نانوکامپوزیتی به کمک روش تداخل­سنجی لیزری بررسی شده است. این روش، یک تکنیک غیرتماسی و مبتنی بر بازتاب نور لیزر از سطح بوده که قادر است با تشخیص ناپیوستگی های ناشی از یک بارگذاری اندک، عیوب را در سطوح زیرین قطعات شناسایی کند. در این راستا، نمونه­ های دارای عیب تجمع نانولوله­ های کربنی در ماتریس اپوکسی ساخته شدند. همچنین از بارگذاری حرارتی توسط لامپ هالوژنی برای تحریک غیرتماسی این نمونه ­ها استفاده شد. نتایج بدست آمده از آزمایش­های تجربی حاکی از قابلیت و امکان ­پذیری تشخیص عیب تجمع ذرات نانو با استفاده از روش تداخل­سنجی لیزری است. همچنین، محدوده­ای قابل­تشخیص برای دو پارامتر اصلی فرآیند شامل اندازه بارگذاری و فاصله برش تعیین شد.

برش نگاری, تداخل سنجی لیزری, نانوکامپوزیت, پراکنش, تجمع ذارت, عیب یابی