داربست ها در مهندسی بافت پوست

امروزه تحقیقات در زمینه مهندسی بافت در سطح وسیعی رو به گسترش است، به طوریکه مهندسی بافت توانایی بالقوه برای ساختعضو و بافت را دارد. محصولات مهندسی بافت نویدبخش درمان ضایعات پوستی از قبیل زخم ها و سوختگی های عمیق است. مهندسیبافت بر سه رکن اصلی سلول، داربست و فاکتورهای رشد استوار است. سلول ها در بدن روی بستری آرام گرفته اند که ECM نامیدهمی شود . بنابراین اولین قدم در مهندسی بافت آن است که بستری مشابه با ECM طبیعی سلول بسازیم که سلول روی آن احساس آرامش کرده و آن را بیگانه نداند و احساس کند دقیقا روی همان بستر طبیعی خود قرار گرفته است. در واقع باید سلول را فریبدهیم تا پاسخ منفی نشان ندهد و فعالیت طبیعی خود را به درستی انجام دهد. پس اولین نکته ای که در ساختن بستر باید رعایتکنیم آن است که جنس ماده سازنده آن کاملا زیست سازگار باشد و برای سلول سمی نباشد . نکته مهم دیگر این است که بستریکه ما برای سلول می سازیم بایستی سازه ای سه بعدی و متخلخل باشد و حفرات آن کاملا بهم پیوسته باشند. این سازه را می توانبه داربست ساختمانی و سلول ها را می توان به آجرها تشبیه کرد . همان طور که برای بنای ساختمان لازم است ابتدا اسکلتی سهبعدی ساخته شود و سپس آجرها در آن جا سازی شوند، برای ساخت یک بافت نیز لازم است سلول ها درون فضایی سه بعدی ومتخلخل که داربس ت نامیده می شود جاسازی شوند. داربست های متخلخل، فیبری، غیر سلولی، هیدروژلی، میکروسفر و کامپوزیتیاز جمله داربست هایی هستند که در مهندسی بافت پوست کاربرد دارند. داربست ها در مهندسی بافت ویژگی ها، مزایا و معایببسیاری داردند. آگاهی کامل نسبت به این ویژگی ها باعث می شود که داربستی مناسب منتاسب با ویژگی های بافت آسیب دیدهانتخاب شود. در این بررسی جنبه های مختلف داربست ها از جمله، جنس و انواع آن ها مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

مهندسی بافت , داربست , پوست