محمود نیک آیین - کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه اصفهان
حسنعلی بختیارنصرآبادی - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
حمزه علی بهرامی - استادیار گروه معارف دانشگاه اصفهان
کمال نصرتی هشی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان.
نفیسه عباسپور عباسپور - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه پیام نور.

هدف از نگارش مقاله، توصیف و بررسی تاثیر تربیتی امام رضا(ع) در تعالی باورهای معنوی مردم ایران است. پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی انجام و با استفاده از منابع موجود و در دسترس به توصیف و تحلیل پیامدهای حضور امام رضا(ع) در ایران در دوران حیات و بعد از شهادت پرداخته شد. برای رسیدن به هدف فوق، ابتدا شناختی از وضع معنوی ایرانیان قبل از حضور امام رضا(ع) به ویژه در دوران ساسانیان لازم بود که بصورت گذرا و اجمالی به آن پرداخته شد و مشخص گردید؛ بخاطر وجود ظلم و ستم حاکمان، مردم ایران به دنبال آئینی می گشتند که عدالت و مساوات جزء مولفه های آن باشد. اما با ورود اسلام و با شناخت ابتدایی از آن، مردم ایران در می یابند؛ راه نجات همین دین و مجریان آن است. لذا مردم ایران به خاطر عملکرد ناصحیح حاکمان غاصب و دنیا خواه بنی امیه و بنی عباس بر ممالک اسلامی من جمله ایران نه تنها عطش معنویشان لبریز و بهره مند نمی گردد که مورد ظلم و تحقیر هم واقع می شود. در نهایت با حضور امام رضا(ع) در ایران و فرصت ولایت عهدی ایشان و اقدامات موثر آن بزرگوار، مردم به سمت معنویت واقعی هدایت شدند و  بعد از شهادت ایشان نیز با ترویج فرهنگ زیارت و حضور سادات دعوت شده توسط این امام عزیز، مردم ایران در معنویت رشد فزاینده ای پیدا کردند.

امام رضا(ع), معنویت, تربیت معنوی, ایران