سیدمیثاق احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات رشت
حسین صفری - عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات رشت

آموزش در رشته معماری به همراه آموزش در سایر رشته های هنری یکی از بحث انگیزترین مسائل در مراکز آموزشی و هنری سراسر دنیاست .داشتن خلاقیت در این رشته به خصوص در دروس طرح معماری یکی از مهمترین چالشهایی است که دانشجویان این رشته با ان روبرو هستند.توجه به خلاقیت دانشجویان و نیز چگونگی پرورش و توسعه آن در دروس طرح معماری از جمله مهمترین اهداف مقاله حاضر است .در همین خصوص،پژوهشگران پس از تکمیل مطالعات کتابخانه ای درباره خلاقیت متوجه شدند که مدلها و روشهای گوناگونی برای توسعه آن نیز وجود دارد که یک نمونه از آنها افزایش خلاقیت از طریق بهره گیری از دانش و تجربه سایرین است . بر اساس این اصل خلاقیت می تواند با بهره گیری از روشهای انتقال مناسب دانش و تجربه افزایش یابد.این اصل که در رشته روانشناسی آموزشی مورد تاکید قرار گرفته ،به عنوان چارچوب نظری پژوهش حاضر انتخاب شده است .در متن حاضر سه مدل برای مشخص کردن بهترین روش برای انتقال دانش و تجربه به دانشجویان به همراه سوالات دیگر به روش پرسشنامه ای (در جامعه آماری انتخاب شده)بررسی شد. در نهایت ،مدل تعامل با استادان و دانشجویان سال بالایی در آتلیه مشترک به عنوان بهترین شیوه برای انتقال دانش و تجربه به دانشجویان مورد تاکید قرار گرفت .همچنین ،تاکید بر نقش کلیدی استادان در انتقال واقعیت توسعه پذیر بودن خلاقیت به دانشجویان از دیگر نتایج تحقیق حاضر است .

خلاقیت ،آموزش،طراحی معماری ،علوم تحقیقات واحد رشت .