محمد حسین ضیائی احمدابادی - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست- دانشگاه صنعتی امیرکبیر

با توجه به رشد تکنولوژی و گسترش صنعت حمل و نقل در یک قرن گذشته، میزان توسعه راه های اصلی افزایش یافته است. همچنین صنعت ساخت و ساز بویژه ساخت سازه های زیربنایی و بزرگ توسعه و پیشرفت چشمگیری یافته است. در شهرهای بزرگ با توجه به تولید و استفاده روزافزون از خودرو ها بر میزان ترافیک و حجم ان افزوده گردیده است. در نتیجه روز به روز بر میزان گسترش بزرگراه ها و محورهای اصلی افزوده می گردد و با احداث تقاطع های غیر همسطح در صدد حذف ترافیک در نقاط حساس ، پر ترافیک و تقاطع ها اقدام گردیده است. با توجه به صرف هزینه های زیاد و همچنین زمان ساخت سازه های عمرانی از جمله پل های شهری ، نگهداری از این سازه ها ضروری است. در صورت عدم نگهداری و توجه به ان ها ، بهره برداری از ان ها با مشکل مواجه خواهد شد. لذا سرویس دهی مناسب را در طول عمر مفید خود از دست خواهند داد. در کنار توسعه سازه های جدید، از خمله ساخت پل های جدید ، ضروری است در شهر ها، برنامه ریزی صحیح و جامع برای نگهداری از سازه های موجود داشته باشیم. برای دست یافتن به این هدف نیاز به مدیریت نگهداری و بهره برداری خواهیم داشت. مبحث مدیریت نگهداری و بهره برداری از پل چندی است که مورد توجه کشورهای توسعه یافته، قرار گرفته است. دلیل ان این است که انها به اهمیت این موضوع بخصوص پس از وقوع حوادث ناگواری چون فروریزش و تخریب چندین پل پی برده اند. همچنین طبق بررسی های به عمل امده سازه های زیربنایی به عنوان ثروت های موجود در کشور مورد توجه می باشند. عدم نگهداری مناسب از ان ها باعث می گردد تا عمر مفیدشان کاهش یافته و در نتیجه سبب از دست رفتن و نابودی سرمایه های ملی گردد. با توجه به بررسی موضوع سیستم مدیریت پلها، ملاحظه گردید که در کشورهای توسعه یافته ، اهمیت نگهداری از پل ها به سبب استفاده مفید از انها در طول دوران حیات پل و همچنین کاهش هزینه ها دوران تعمیر و نگهداری بسیار ضروری می باشد، از رویی جمع اوری اطلاعات مربوط به پل ها ما را جهت تصمیم گیری های اتی بسیار کمک خواهد نمود.

سیستم مدیریت پل، پل های شهری، نگهداری، بهره برداری