اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی بر دشواری در تنظیم هیجان و نشخوار فکری بیماران دیابتی نوع دو

دیابت نوع دو یک معضل مهم برای سلامت عمومی است که باعث اثرات گسترده ای بر عملکردهای فردی و اجتماعی افراد می شود. پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی بر دشواری درتنظیم هیجان و نشخوار فکری بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. پژوهش حاضر از نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه ی آماری کلیه بیماران زن و مرد مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مراکز دولتی سلامت شهر بیرجند در ۳ ماه آخر سال ۱۳۹۵ بودند (۱۰۰ بیمار) که نمونه ای شامل ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده عبارت بودند از: دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و رومر (۲۰۰۴) و نشخوار فکری نالن- هاکسما و مارو (۱۹۹۱)، جهت تحلیل داده، از تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد، میانگین گروه آزمایش در مولفه های دشواری در تنظیم هیجانی (p <۰/۰۵) و نشخوار فکری (p <۰/۰۱) کاهش داشته است. بنابراین نتایج پژوهش اهمیت مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را در ارتقاء زندگی بیماران دیابتی را نشان می دهد.

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی , دشواری درتنظیم هیجان , نشخوار فکری , دیابت نوع دو