میر مصطفی حسینیون - عضو هیات علمی همکار دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در تولید محصولات صنعتی فرایند های برشکاری و اتصال به صورت گسترده استفاده می شود. این فعالیت ها معمولا با صرف هزینه بالا و در شرایط جوشکاری پیچیده در حالت های مختلف و در سازه های عظیم و غیرقابل حرکت یا چرخش، نظیر کشتی، سکو، و سازه های فلزی به کار برده می شوند. بررسی های انجام شده در دهه های اخر قرن بیستم اشکار ساخت که پرسنل فعال در خط تولید در سال های اینده باید متفاوت و متمایز از گذشته باشند به طوری که با استفاده از دانش فنی و حرفه ای تسط و تجربه کافی و با توانمندی های علمی نوین قادر به استفاده و کار با سیستم ها و فنون جدید باشند. شرایط کاربرد فناوری های جدید به همراه بهبود و تضمین کیفیت ، ضرورت تغییر فرایند های نوین را اشکار می نماید لذا بازبینی برنامه های اموزشی، تربیت نیروی انسانی، بررسی شرایط جدید محیط کار و تولید صنعت با توجه به ضرورت همگام شدن با صنعت نوین و رو به رشد جهانی و رقابت های ان تنها با استفاده از فناوری های پیشرفته میسر است. لازم به ذکر است که در شرایط امروز جهانی تولید علم کافی به نظر نمی رسد داشتن دانش فنی لازم بسیار حائز اهمیت است که متاسفانه این مهم تنها در دسترس کشورهای صنعتی پیشرفته است. لذا باید به ترتیبی برنامه ریزی و سیاست گذاری شود که از با ارزش ترین سرمایه موجود در کشور یعنی نیروی انسانی اگاه و اموزش دیده و در جهت حفظ و ارتقای این سرمایه عظیم بهره برداری صحیح گردد. از این رو نیروی انسانی فعال در صنعت جوشکاری نیازمند اموزش و تعلیم در تمام مراحل عمر کاری است. در این مقاله موضوعات مذکور ، سوابق و تجارب بدست امده از مراکز صنعت سایر کشورها ، چگونگی مراحل جایگزین نمودن فرایند های سنتی با فرایندهای نوین (اتوماسیون خط تولید) و مراحل اجرایی ان مورد بحث قرار گرفته اند.

نواوری، اشتغال، اتوکاسیون صنعت جوشکاری، کشتی سازی