بررسی رابطه هوش معنوی و جهت گیری هدفی بر اضطراب امتحان دانش آموزان سال دوم و سوم متوسطه

هدف پژوهش حاضر سنجش رابطه هوش معنوی و جهت گیری هدف برای اضطراب امتحان دانش آموزان سال سوم متوسطه بروجرد است. روش پژوهش به صورت توصیفی – همبستگی و حجم نمونه برآورده شده، برابر ۳۰۰ نفر است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه سنجش هوش معنوی بدیع، جهت گیری هدفی با تون و همکاران و اضطراب امتحان دریسکول می باشد. برای تحلیل داده های حاصله از روش آماری تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد. یافته ها نشان داد که ۳۷ درصد دانش آموزان اضطراب امتحان را نشان می دهند و بین هوش معنوی و جهت گیری تبحری با اضطراب امتحان یک رابطه منفی و معنی دار وجود دارد و با استفاده از دو متغیر هوش معنوی و جهت گیری هدفی تبحری با توان بیشتری می توان اضطراب امتحان را پیش بینی کرد.

Keywords:

هوش معنوی , جهت گیری هدفی , اضطراب امتحان