رابطه بین راهبردهای تنظیم هیجانی با شادکامی در دانش آموزان پسر

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین راهبردهای تنظیم هیجانی با شادکامی در دانش آموزان پسر بود. روش پژوهش  توصیفی– تحلیلی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر میاندوآب در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ بودند. نمونه آماری پژوهش شامل ۲۰۰ دانش آموز پسر بود؛ که بصورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، و  به مقیاس تنظیم هیجانی گراس و جان (با پایایی ۵۷/۰) و مقیاس کوتاه افسردگی- شادکامی جوزف و همکاران (با پایایی ۶۹/۰) پاسخ دادند. داده های پژوهش توسط روش های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین راهبرد فرونشانی با شادکامی ( ) همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، فرونشانی می تواند تغییرات مربوط به شادکامی را به صورت منفی و معنادار پیش بینی کند ( ). نتایج این بررسی نشان داد که از بین دو راهبرد ارزیابی مجدد و فرونشانی، راهبرد فرونشانی می تواند تغییرات مربوط به شادکامی را در دانش آموزان پیش بینی کند.

Keywords:

راهبردهای تنظیم هیجانی , شادکامی , فرونشانی , دانش آموزان