مقایسه اثربخشی روش های آموزش مهارت ابراز وجود و حل مساله بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان

قدرت سازگاری افراد در جامعه انسانی برابر نیست و در یک محیط مشابه اجتماعی، توان مقابله انسانها با مسایل و مشکلات متفاوت است. در این پژوهش، اثربخشی دو روش آموزش مهارت ابراز وجود و حل مساله بر میزان سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان بررسی و مقایسه گردیده، جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان رامسر مشغول به تحصیل ۸۹-۱۳۸۸ بود. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ و پرسشنامه سازگاری AISS ویژه دانش آموزان دبیرستانی بهره گیری شده و نمونه آماری شامل ۴۵ نفر از دانش آموزان دختر سال اول شهر رامسر می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنووا استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که بین اثربخشی روش های آموزش مهارت ابراز وجود و حل مساله بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان تفاوتی وجود ندارد. روش آموزش حل مساله بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری موثر است. روش آموزش ابراز وجود بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری موثر است.

Keywords:

سازگاری , پرخاشگری , آموزش ابراز وجود , آموزش حل مساله